Me thuej Hashim, Isa, Kadri e Murat:Ju ESATAT e mi
Cili rrejti me shekuj që ta nemi
Me thoni mua qorrit Ju që keni sy,
Mua bariut që s’shoh pos deleve t’mia
Kuj ti kërkoj falje e ke ta mallkoj
Për bjeshkët që thoni s’jan tuat
Dhe i falni bashkë me gjurmët e mia
Me thoni
Cili rrejti me shekuj që ta nemi
Ata që linden aty, luftuen e eshtnat i kan n’dhe
A juve që cakrroni gotat mbi tryeza e kufij
E thoni n’tokën e huej lindet dhe u varroset
Gabim rrajë keni lëshu e trungjet doni me i pre
Me thoni mua memecit kend me true
Që t’huej me bani n’tokën stërgjyshore
Për tokën time falje kujt duhet me i kerkue
Pos eshtnave që prehen n’dhe!