Akori Çun Lajçi, i cili shpresat e tij i kishte te Ramush Haradinaj për, siç thotë ai korrigjimin e kufirit Kosovë-Mal i Zi, përmes një postimi në facebook ka reaguar pas votimit të Demarkacionit në Kuvend, demarkacion të cilin e përkrahu edhe Ramush Haradinaj.
Ai përmes vargjeve të tij ka shprehur mllefin ndaj Thaçit e Mustafës, e është munduar ta arsyetojë Haradinajn.
“Tani prap pres nga ti Ramush (se t’urtin e mësoi me pritë oda e Junikut)
edhe pse unë i dëshperuem
e ti i mundun krejtësisht,
t’provosh me Bulliqin
ta korigjosh gabimin e njerëzve t’shitun,
e t’provosh edhe njiherë ta mbashë fjalën,
e vështirë t’notosh n’pellgun e qelbun nga shitësit e Atdheut.”, janë disa nga vargjet e tij të postuar në facebook, përcjellë “Bota sot”.
Ky është reagimi i plotë:
Unë i vogli i Rugovës
Po them diçka me gojën e atyne që mbetën t’pa fjalë
t’Rugovës së djegun n’shpirt e tokë t’marrun,
jo veç tash, po ndër shekuj,
të stërpikun nga damart që pëlcitën gjakut
herë n’Kalludër, herë n’Shekullar, e t’kuqluem si toptha
n’Limin e mbushun krena Milanësh,
sot si dje,
mbetën t’mberthyem n’rrjeta merimangash
me sy t’zgurdulluem, t’premë si dje,
nga t’bijtë e Markut me jatagana, t’verbuem nga gishtat e vlleznive
që u ngritën për faljen e strofullës
ku pas betejave banin strehë.
N’emnin tim e fjalën e Rugovasve t’pa gojë
u mallkoj juve që dy gishta s’i futët n’sytë tuaj,
para se fjalën t’ua merrte partia
e Isës e Hashimit e Ramushit,
që thirrën n’kauzën e
demokracisë
( e s’lanë ta përdorin mendjen as zemrën )
se “kështu mendon partia” thanë,
e kështu mendonte edhe Enveristja ( por ajo s’falte tokë) e Titistja që na shpërngulte për Anadoll.
Ç’anomali të thirrësh
n’demokraci,
e t’mos i lëshë t’votojnë sipas vullnetit
- po sipas koncenzusit!
Unë i vogli i Rugovës
shpreh miradinë time
e bekimin e pleqve që erdhën pas Jush
sa herë i thirret n’demostrata për bjeshkën e malin,
juve djelmoça e vajza t’Vetvendosjës
që u shterrët zanit e trupit e mendjës
për t’qenë me trollin e Kosovës e t’Rugovës.
Ju bekoj t’gjithve me rradhë, pa emna,
se emnat i keni gravua n’rrajët e Çakorrit e t’Kullës
dhe kurrë s’do të kalbën,
e po i mallkoj të gjithë ata
që me vullnetin e tyne ngritën gishta
e tokën time t’huejit ia falen.
Po i mallkoj pa emna,
se tani atyne u asht nxi ftyra e emni.
Ata do t’përfundojnë si Abdullah Pashë Dreni,
që besën e fjalën ia dha dreqit, Maxharr Pashës,
njësoj si këta Isës e Kadrisë
për t’ua mbulue gjurmët e tradhëtisë Hashimit e Skenderit.
Unë i vogli i Rugovës,
me vargun tim bana ate që mujta, por s’heshta as kur me mallkuat
as kur e kërkuat zanin tim.
Tani prap pres nga ti Ramush (se t’urtin e mësoi me pritë oda e Junikut)
edhe pse unë i dëshperuem
e ti i mundun krejtësisht,
t’provosh me Bulliqin
ta korigjosh gabimin e njerëzve t’shitun,
e t’provosh edhe njiherë ta mbashë fjalën,
e vështirë t’notosh n’pellgun e qelbun nga shitësit e Atdheut.
Çun e Rugovë
u mallkojnë për tradhëti e u bekojnë për t’bamet e mira
o njerëz të mirë.