Krejtësisht në përputhje me karakterin e tij, Senatori John McCain (Republikan i Arizonës) deklaroi një ditë pasi u zbulua se ai vuan nga një formë serioze e kancerit të trurit, që “për fat të keq për partnerët e mi të betejave në Kongres, unë do të kthehem së shpejti, kështu që rrini në gatishmëri!” Senatori lëshoi gjithashtu një kritikë të ashpër ndaj vendimit të Presidentit Trump për t’i dhënë fund mbështetjes për rebelët sirianë që luftonin regjimin e Bashar al-Assad. Z. McCain nuk po e kalon dot në heshtje natën.
Ne i urojmë zotit McCain çdo sukses ndërsa ai po shqyrton opsionet e tij të trajtimit për glioblastomën, një tumor agresiv të trurit. Nuk ka arsye pse të komentohet më tej se vendosmëria dhe fryma e tij luftarake janë legjendare.
Por ne kemi edhe një dëshirë tjetër: q ë Uashingtoni dhe pjesa tjetër e botës të ndalojnë për një moment për të absorbuar shembullin që zoti McCain vendos çdo ditë. Këto janë kohëra të luftës toksike dhe partizane, ku politikanët do të thonë të gjitha gjërat, të vërteta apo jo, për të fituar një avantazh. Në të kundërt, zoti McCain ka qenë, në pjesën më të madhe, dhe më shumë se çdo politikan tjetër praktikues, i bindur ndaj bindjeve të tij. Ai është në politikë jo vetëm për të fituar, por, për aq sa një njeri është në gjendje, për të përmirësuar botën tonë.
Dhe në të gjithë botën, z. McCain perceptohet në përputhje me lirinë dhe demokracinë. Ai ka mbrojtur të drejtat e njeriut me forcë dhe papushim – duke folur kundër shtypjes dhe autoritarizmit dhe duke ftuar – jo, duke u bërë thirrje – kolegëve të tij, republikanëve dhe demokratëve, që të dëshmojnë me të në udhëtimet jashtë vendit. Ai shpesh ka mirëpritur viktimat e represionit në korridoret e kryeqytetit, duke u dhënë atyre ndihmë dhe inkurajim në luftën kundër tiranisë.
McCain ka shfaqur një qartësi që prevalon në atmosferën e shëmtuar të dezinformimit, propagandës, emancipimit dhe gënjeshtrave të plota që tani mbizotërojnë. Senatori, si kandidat presidencial në vitin 2000 dhe 2008, i bëri për vete gazetarët me hapjen e tij në një autobus fushate të quajtur Straight Talk Express. Ishte ide freskuese dhe e vërtetë.
Në vitin 2008, fushata presidenciale u kthye keq në javët e fundit. Turmat bërtisnin me epitete dhe godisnin me grushte në zemër kur dëgjonin emrin e senatorit Barak Obama, kandidatit demokrat. Më 10 tetor, duke bërë fushatë në një periferi të Mineapolis, z. McCain mori mikrofonin nga një grua e moshuar që kishte filluar të thoshte se nuk e pëlqente zotin Obama sepse ai ishte arab. “Jo, zonjë. Jo, zonjë,” tha zoti McCain. “Ai është një njeri i denjë familjar, një qytetar që unë thjesht kam dallime thelbësore në lidhje me çështjet themelore.” Ai shtoi: “Ne duam të luftojmë dhe dua të luftoj, por do të jemi të respektueshëm. . . . Kjo nuk do të thotë që ju duhet të reduktoni egërsinë tuaj. Vetëm duhet të respektojmë.”
Ky është një shembull për sot. Qartësia dhe respekti themelor flasin më shumë se përfolja, ngacmimet, shpifjet dhe gënjeshtrat. Nuk është një lloj nostalgjie për të dëshiruar një politikë të qartësisë dhe të mirësjelljes, kaq e munguar sot dhe kaq e mishëruar nga senatori John McCain. /The Washington Post
