Vetëm 20 Kombëtare, që ishin në fazën finale të Kupës së Botës në Brazil do të jenë edhe në Rusi: Gjermania, Belgjika, Kroacia, Anglia, Franca, Portugalia, Rusia, Spanja, Zvicra, Kore e Jugut, Irani, Japonia, Australia, Argjentina, Brazili, Kolumbia, Uruguaj, Nigeria, Meksika dhe Kosta Rika.
Do të ketë, pra, 12 emra të rinj në vazot e shortit që do të hidhet më 1 dhjetor në Kremlin.
Bosnja, Greqia, Holanda, Italia, Gana, Algjeria, Kameruni, Bregu i Fildishtë, Kili, Ekuadori, Honduras dhe SHBA do të mungojnë nga përbërja e “Brazil 2014”. Vendin e tyre, natyrisht, do ta marrin 12 Kombëtare të tjera që nuk ishin në Brazil: Danimarka, Islanda, Polonia, Serbia, Suedia, Arabia Saudite, Panamaja, Tunizia, Maroku, Egjipti, Senegali dhe Peruja.
Një shifër që rritet në 17 skuadra, nëse kthehemi edhe katër vjet të tjera më vonë në kohë.
Koreja e Veriut, Paraguaji, Sllovenia, Sllovakia dhe Afrika e Jugut ishin në Kupën e Botës 2010 dhe nuk do të shkojnë në “Rusi 2018”.
Europa dhe Azia fitojnë
UEFA (Europa) do të ketë 14 përfaqësuese në këtë Botëror, një më shumë se në vitin 2014. Rusia, vendi mikpritës, rrëmben vendin që katër vjet më parë korrespondonte me Brazilin. “CONMEBOL”, pra, humb një kuotë: shkon nga 5 +1 në 4 + 1 vende në “Russia 2018”. Konfederata tjetër që është rritur është Azia (AFC). Dallimi ka qenë në përsëritje. Katër vjet më parë, Uruguaji e mundi Jordanin gjerësisht (0-5). Këtë herë, nga ana tjetër, Australia nuk ka dështuar. “Kangurët”, të cilët kanë tejkaluar Hondurasin (3-1), e kanë atë, apriori, më të lehtë. Kundërshtari i saj erdhi nga “CONCACAF” dhe jo nga “CONMEBOL”.
Tri mungesa të mëdha: Italia, Hollanda dhe SHBA
Në “Rusia 2018” jo vetëm lojtarët e mëdhenj do të mungojnë, por edhe kombëtaret “big”: katër herë fituesit e Botërorit, axurrët e Italisë (1934, 1938, 1982 dhe 2006), do të jenë kampionët e vetëm botëror që nuk do të jenë në Rusi verën e vitit të ardhshëm. Italia do të humbasë “emërimin” pas 60 vitesh dhe 14 kompeticione të tilla më vonë. Ajo nuk mungonte që nga “Suedia 1958”.
Një rënie tjetër e dukshme do të jetë ajo e Holandës. Portokallinjtë, të dytët në Botërorin e vitit 2010 dhe të tretët në “Brazil 2014”, tashmë kishin humbur edhe edicionin e vitit 2002. Kriza e Holandës nuk është e re. Ajo nuk ishte as në “Euro 2016”. Dy mungesa të njëpasnjëshme në dy turne të mëdha janë diçka që “tulipanët” nuk e provonin që nga viti 1980.
Konsiderata e tretë e ulët është ajo e SHBA-së. Është e pakuptueshme të shpjegosh se si rivalja e madhe e Meksikës në “CONCACAF” është lënë jashtë. Një trokitje e fortë për një futboll në zhvillim dhe një ligë në zhvillim si MLS. Do të jetë hera e parë, pas shtatë pjesëmarrjeve të njëpasnjëshme, që SHBA duhet të shikojë Kupën e Botës në televizion.
Dy debutues: Panamaja dhe Islanda
Italia, Holanda dhe SHBA janë mungesat e mëdha në Botërorin e radhës, ndërsa Panamaja dhe Islanda, të dyja debutuese, janë lajmi i madh. Islanda, ndoshta jo aq shumë, raporton Tele Sport. Në debutimin e saj në “Euro 2016” ajo arriti në çerekfinale, pas eliminimit të Anglisë (1-2), në raundin e dytë. “Fëmijët tanë” – siç janë me nofkë, udhëhoqën Grupin I kualifikues me 22 pikë. Ata lanë pas Kroacinë (20), Ukrainën (17), Turqinë (15), Finlandën (9) dhe Kosovën (1). Do të jetë vendi më i vogël që merr pjesë në një Kupë Botërore. Murcia, Sevilja ose Alicante tejkalojnë 330,000 banorët e saj.
Një gol i “tmerrshëm” nga Roman Torres në minutën e 88-të i dha Panamasë një fitore 2-1 ndaj Kosta Rikës. Një fitore që do të thoshte, në fund, klasifikimi i parë i vendit në fjalë në një Kupë Botërore, në të gjithë historinë e vet. “Subchampions Gold Cup”, e arritur në vitin 2013 dhe 2015 ishin, deri më sot, arritjet më të mëdha të saj rekord.
Dy të sapoardhurit … dhe shumë mungesa afatgjata
Ka shumë kombëtare që kanë kaluar një kalim të gjatë “shkretëtire” për të arritur “Rusia 2018”. Peruja, më së shumti. Skuadra e drejtuar nga Gareca mundi Zelandën e Re dhe kthehet në Kupën e Botës 36 vjet më vonë. Shfaqja e saj e fundit ishte në “Spanjë 1982”. Egjipti, nga ana e tij, do të luajë Kupën e tretë Botërore pas 28 vitesh pritjeje. Që nga “Italia 1990” kjo kombëtare nuk u shfaq shtatë herë në këtë kompeticion, rekord i turneut, shkruan Tele Sport. Njëzet vite ka dashur të presë Maroku. Kupa e tij e fundit e Botës ishte ajo e “France 1998”. Gjithashtu, kthehet Senegali, i cili ka marrë pjesë vetëm në Botërorin e vitit 2002. Serbia dhe Danimarka, që ishin në “Afrika e Jugut 2010”, kthehen pas, duke lënë mënjanë edicionin e “Brazil 2014”. Suedia, Tunizia, Arabia Saudite dhe Polonia mungonin që nga “Gjermania 2006”.
Revolucioni afrikan
Azia ka konfederatën më “besnike”. Përsëriten katër kombëtaret që ishin në Botërorin e vitit 2014 (Australia, Irani, Japonia dhe Korea e Jugut). Për këta katër emra duhet të shtojmë edhe Arabinë Saudite. E kundërta përfaqësohet nga Afrika. Nga pesë kombëtaret e saj të kualifikuara për në “Rusia 2018”, vetëm Nigeria ishte në vitin 2014. Së bashku, Kameruni, Algjeria, Bregu i Fildishtë dhe Gana kanë mbetur. Vlen të kujtohet se Kameruni dhe Gana ndajnë klasifikimin më të mirë afrikan në historinë e Kupave të Botës. “Luanët e padurueshëm” arritën çerekfinalen në “Italia 1990”, ndërsa Gana arriti po çerekfinalen në “Afrika e Jugut 2010”.
Oqeania mungon për Kupën e dytë të radhës
Ndalesa më e keqe e Konfederatës është, përsëri, Oqeania. Disfata e Zelandës së Re në “play-off”, kundër Perusë, e lë OFC pa përfaqësues në Kupën e Botës 2018, çka ndodh për edicionin e dytë radhazi. Vlen të kujtohet se Australia mori vendimin për të lënë Oqeaninë, në mënyrë simbolike, në vitin 2006 dhe për të shkuar në Azi. “Socceroos”, në AFC, vazhdojnë të marrin notë të mirë: kanë marrë pjesë në katër Kupat e Botës së fundit, tre prej tyre (2010, 2014 dhe 2018) duke konkurruar si një ekip tjetër aziatik.
