Këngë nga Albert HABAZAJ
Në Tërbaçin ton’ të dashur ra dëborë
Në fshatin me Çikën matur, vë kurorë.
Vë kuror’ dëbor’ e bardhë mbi Tërbaç,
Tërbaçin që asnjë hasmi s’dha haraç.
Dhe në dimër ësht’ i bukur fshati ynë,
Se s’luftoi për t’u dukur, i puth synë
I puth syrin e drenushës, sy fisnik,
I puth ballin lar’ me diell, shpirt lirik.
Prap’ na do Tërbaçi ynë, fshat bujar,
Andej kur e kthejmë synë, ësht’ krenar.
Kur harrojmë, heq në zemër, na qorton,
Me mallin e ngrohtë të zemrës na afron.
Me dashuri djali për vendlindjen,
Albert Habazaj.
