Klasi i një organizimi të prezantimit të prurjeve më të reja u ndje befasisht i lajmëtuar mbi skenën ku janë mësuar të gjallojnë e lundrojnë në sytë e vizitorëve pikturat e Leonardos. Muza e tingujve e pranishme në harqet e muziktarëve rioshë entuziazmoi në shtendosje të ftuarit. Prania në mungesë e Zërit gjithkohor të Luk Kaçajt ledhatoi mëndjet e dashamirësve të medias , tokës pjellore ku u rrit , e qytetërimit ku u mbrujt si artist e studjues artesh.
Formësimet e pakufizuara prej rrymave të ankandeve , por me unicitetin e syrit së bashku me duart e piktorit tërhoqën shikuesit kryeqytetas të kostumeve të larmishme sociale e profesionale. Madje ishin koreanët e risive teknologjike nga ambasada e Shqipërisë, të cilët qëndronin të hutuar ballas punëve në teknika të imëta , të thjeshta në prekjen premierë , por të kuruara meraklisht nga autori.
Habia erdhi si ortek me këmbë pëllumbash, në prezantimin e partneritetit dashuror e artistik me bashkë udhtaren e tij Floriana Paskalin. Motivi i saj ishte peisazhi urban plot njolla të dritshme të ftohta spontaniteti nokturn , e frymuar në distancimin romantik të Çikagos ku u vlerësuan nga publiku shqiptaro amerikan. Këto prurje të artistit do të qëndrojnë të nderura në muret e Sheraton Tirana deri në 16 Korrik.
Arti i paraprin shkencës “ thotë mençuria ; e ky vibracjon shpirtëror përndezi të pranishmit , në ritualin e përvitshëm shuar me trokitjen e një gote verë familjare, realizuar me artizanat nga trualli i bukur e i shëndetshëm i Tiranës.
