Botë pa prindër e pa atdhe
I strukatur në një Atelie
Sofrën dhe mallin e ndan pikëllimi!
Thellë në zemër mbretëron mallkimi...
Atdhe mbete në ankthin e shekujve
Ëndrrat lundrojnë brigjeve dhe lumenjve
Dashuria dhe kujtimet fluturojnë
Me brushë në Atelie i shpaloj...
Atdhe t’i kujtoj dhimbjet në gjirin tënd
Vetullat e tua cep në cep i skicoj
Shtatin tënd e vendosi në pikturë
Gurë, gurë gjyshërit e mi kur bënin mur...
Unë do i ngjyrosi në pëlhurë!
Atdhe i syrgjenosur si gjithemonë
Hedhi ngjyrën për atedhe
Atedheun e kam në Atelie...
Vizatoj shtratin ku kam le!
Këtu ekujtoj gurrën e ujtë ku kam pi
Ato fusha,male dhe bregore
Më rrinë pranë syshë ore pas ore...
Sytë lotojnë dhe bëhen lum
Për tokë, diell edhe atë hënë
Vatrat e mia që i kam lënë
Fushë me fushë e gur me gur...
Lule lajthizat kur lulëzojnë
Kurrë vendlindjne s'do e harrojmë!...
