Në zemrën e fshatit është mulliri antik stërgjyshor
I braktisur me myshk therra e kaçanë i mbuluar
Ky hambar i fshatit dikur ishte kryefjalë në fjalor
Çerdhe e shumë të mirave na ishte histori e kaluar
Është i vjetër sa edhe vetë fshati, sa guri e sa pragu
Aty silleshin dy mokra pa ndalë nga agimi në agim
Edhe vera kur e sillte begatinë te uji i sokakut
Atë e ushqente Oma me ujë burimi si akullimë
Tani e kujtojmë me nostalgji si Ciklopin e përrallave
Trarët i janë kalbur e çatia është kërrusur, shtrembëruar
Dërmitë qetësia sikur harrohen në qiparisët e varreve
Bukurinë ja shtojnë tre heroit e kombit qe u anatemuan
Mendetari zbatuesi i Kushtetutës se Kaçanikut
Sali Qekaj me vellëzërit luftëtarë Ekrem Lulaj e Nysret Sahlën
Që shkëlqejnë si dritat e Neonit në kaltërsi
E Bukurin qendrës se Bërliqit ja shtojnë ushtarët e Farkut
Muret e gurit janë shurdhuar, pyesin oborrin e bëjnë çudi
Kah ikën duhanxhinjtë llafatarët, hokatarët e vjetër në fshat
Edhe bërdilat e arkës i harruan kokrrat e misrit me trishtim
Gurët e mokrës janë topitur kërkojnë një mullis thinjëbardhë,…
