Tremijë vjet kryq i pandryshkur me bekime
Rrënjët e tua të arta janë në qiell e në tokë
Shkrimet vijnë nga yjet me fjalët e perendive
Kur Thoti e fliste në shqipen fjalëngrohtë.
Jam në mes të kreshtave të maleve të thikta
Dëgjoj tingujt ilirë që sjellin këmbanat.
Me shpatat e mprehta vijnë shqipet me vringëllima
Nga Themelet e Kështjellës u jep zemër Rozafa
Qe tremijë vjet su ndalë këmbana gjatë udhës.
Shumë u anatemuan Apostujt që kishin frymë shqipe
Ishin më të diturit e virgjër të shkencës dhe gjuhës
Bogdani, Leka e ai Shtjefaën Gjecovi prej Dardanie.
Ata ishin shtegu i shkrimit e dritës me shpresë.
Xhelatët otomanë në Kryq Apostujt i anatemuan
Thoti në Pllakën e Esmeraldit e tha nga brezi në brez
Në gjuhën shqipe perëndive mesazhin e shkruan...