Ahmeti disa herë u ndalua nga policia e Nanos duke i bërë kontroll në makinë. Filloi t’i dobësohet shëndeti nga stresi e nervoza. Pas disa ditësh u vra duke qenë rojet aty.
Zotëri! T’i kthehemi takimit në Tiranë, me komandantët e vetëshpallur, ku ishe ti vetë iniciatori kryesor për këtë takim! Ju më bëni pyetje se çka u fol aty, në atë takim? Unë s`kam qenë, por e di se çka u fol. Por, ju zotëri Shefqet, kurrë nuk e treguat me anë të shtypit atë takim. Shtrohet pyetja, Pse? Kush e shtini Ahmetin të thotë: “Nëse Bukoshi nuk m’i plotëson kushtet që m’i ka premtuar për ushtri, unë do të dal në media e do t’i tregoj të gjitha dallaveret që i kanë bërë e po i bëjnë.”
Kjo fjali i kushtoi me jetë Ahmetit. Kjo ishte e mirëseardhur për çiftin e Komandant Zezës dhe atyre udbashëve që ishin në të dyja anët. Ahmeti ishte pengesë për të dyja palët. Ahmeti ishte pengesë për agjenturën e armatës jugosllave sepse nuk kishin kundërshtarë më të aftë se ai, kurse për ju ishte kapo e qeverisë Suaj.
Ahmeti ishte ai që do t’ua ndalonte Juve ndihmat e mëtejshme nga mërgata, po që se do të dilte ato ditë në media të ndryshme shqiptare e do të tregonte keqpërdorimet financiare, mashtrimet dhe bashkëpunimin që i bënte kjo qeveri me kapo/udbashët. Pas disa ditëve Ju u nisët për në Zvicër dhe Ahmetit iu shtua zullumi. Disa herë u ndalua nga policia e Nanos duke i bërë kontroll në makinë. Filloi t’i dobësohet shëndeti nga stresi e nervoza. Nuk shkuan disa ditë dhe ai u vra duke qenë rojet aty afër. Por pa armatim.
(Tekstin e plotë mund ta lexoni të martën në publikimin e shtypur të gazetës kombëtare “Bota sot” botimi i Diasporës – Perëndimit)
Abonohuni në gazetën “Bota sot”. Mundësitë e abonimit janë në Zvicër e Gjermani.
