Unë quhem Moza, jam 37 vjeçe nga Elbasani, por jetoj në Tiranë. Para 7 vitesh unë kam pasur një ndjenjë që nuk vjen më kurrë, por e refuzova sepse ishte vëllai i burrit tim.
Në atë kohë e kisha mendjen vetëm tek ai. Ishte 5 vjet me i vogël se unë. Kam tentuar disa herë dhe vete një herë, unë jam ulë mbi të dhe e kam bërë të prishet siç ishte i veshur dhe ai nuk të, ç’të them u çmend.
Por pas disa ditësh ai erdhi i pirë në shtëpi dhe burri për fat të mirë nuk ishte atë natë aty. Ai erdhi direkt në krevat dhe me mbërtheu dhe po me puthte pa pushim. Më shtrëngoj gjinjtë. Ç’të them, kurrë nuk e harroj si po rënkonte.
Kjo zgjati disa minuta sepse më pas e largova dhe i thashë: të lutem që mos të bëjmë gjë. Pas fjalëve të mia, direkt është larguar dhe që prej asaj kohe, prej 7 vitesh nuk ka ndodhur më një gjë e tillë.
Unë dhe ai shihemi shpesh dhe unë se di si të bëj, ndjehem shumë në faj, ai vdes për mua dhe unë për atë, por tani edhe ai është i martuar.
