Në vitin 1976, në klasët e parat ë Gjimnazit, kolegu im historian kishte folur për „Iliadën dhe Odisenë“. Ai kishte quajtur epe historike. Më vonë, unë i trajtoi në gjuhë e letërsi shqipe dhe i trajtoi si poema epikolirike. Nuk dija çfarë ka bërë profesori i historisë.
Atij në ushtrime një nxënës i përgjigjet ashtu si kam thënë unë. Ky e qorton dhe ia vë njësh.
-Po, profesori i shqipes kështu na ka thënë.
Uh dreqi e hëngër atë! Ia përmirëson notën.
Vie në sallë e më thotë: -U ty dreqi të hangërt, pse nuk më ke tregue më herët?!
Puna edhe më e kokëlavitur në duel me profesorin e filozofisë.
Ai fjalën filozofi e kishte shkruar dhe shqiptuar: filosofi.
Kur unë po zhvilloja klasiçizmin si rrymë letrare, u them nxënësve: Shvnoni se në librin tuej nuk e keni të plotë!
-Përfaqësuesit më eminentë janë filozofët anglezë….…
Një vajzë reagon: -A filosofët, a filozofët?
-Gabim e keni profesor!
-Prit ta mbaroi ligjërimin e pastaj sqarohemi!
…Kush u ka shti llugave kështu?-Profesori Iifilosofisë.
Ndëgjoni dhe shikoni këndej:
Fjalët me prejardhje të huaj, ku s-ja gjindet mes dy zanoreve, në shqip bën=z. Kjo fjalë rrjedhë nga greqishtja, ku s-ja intervokalike (mes dy zanoresh,në shqip bë=z.
Prandaj shkruhet e lexohet: filozofi. A po pajtohesh vajzo? Për mësim sa here t'ua merr mendja keni lirinë që të kundërshtoni!
E takoi të gjorin kolegë në sallë dhe i bëj vërejtje, por nu khan llaf. I them, pra në mbledhjen e radhës të Këshillit të arsimtarëve, ose sqarona tezën tënde, ose pranoje gabimin ose përshëndetu me ditar!
Nuk i mbet pikë gjaku.
Kolegu im i gjuhës shqipe, një havadyz, derisa po prisnim në sallë që të fillojë mbledhja e LKJ-së, në prani të nxënësve e kolegëve më pyet:
-Shok Haki, po shitësh se e njeh Gjuhën shipe (po edhe paguhem për ate).
A thuhet para dite e pas dite,a para dreke e pas dreke?
-Kolegë, u tregove i mjerueshëm.
Para dite e mbas dite është natë, po ti nuk paske dal prej terri.
Tjetër:
Kur ndaheshin kujdestaritë, disa profesorë me formim të dobët, vraponin të merrni kujdestarinë te nxënësi që për gjuhë të huaj kishin anglishtën, të cilën në shkollat e qytetit, me kuadër të kualifikuar kishin përvetësuar materie e kulturë të mirë.
Unë merrja çka më caktonin dhe atë nga dy kujdestari.
U thash në një mbledhje: -Disa nga kolegët e mi po presin të edukohen e të përfitojnë kulturë nga nxënësit.
