Romakët e vjetër do të thonin: "Quot homines, tot sentencie"... ("Sa njerëz, aq edhe mendime"...)
Dhe, kjo dhe këtu, nuk ka kurgjë të keqe (?!)
Kjo do të ishte edhe krejt e arsyeshme, krejt normale, krejt me vend dhe jo diskutabile...
Kështu edhe mund të veprohej dhe duhet të veprohet, por...
Mirëpo,në rastin konkret,sikurse edhe çdo rregull nga aspekti shpencor,i ka edhe përjashtimet e veta...
Duke qenë se kryeautori dhe bashkëpunëtoret, vite dhe dekada me radhë, përveç aktiviteve të duarnduarta universale: Kryesisht Kombëtare, letrare, shkencore, publicistike, zhurnalistike etj., herë-herë, në dukje të parë edhe politike, de facto,o bjektivisht, realisht, me të parat (mo' Zot-sic?!), për të mos i injoruar angazhimet e përkohshme, formalisht, 4 (vite:...1994-1998, realisht 2, 5 tejet aktiv të këtyre të fundit, si Deputet i Popullit Shqiptar Historik, të mos themi edhe KryeHeroik, duke folur si i pari dhe i fundit SHQIP: 1995, por edhe Shpalosur si i Pari dhe i Fundit po mbi atë Foltore (v.1997-sic?!) dhe duke e mbrojtur me plotë sukses dhe me rrezik jete, duke mos e dorëzuar fare, as edhe me vdekje eventuale që s'e pat guximin kurkush tjetër (sic?!),edhe pse tentuan të gjithe antishqiptarët, u tmerruan tradhtaret dhe u gëzuan dy kolegët (tani më i ndjeri Prof.Dr.Rahmi Tuda, në cilësinë edhe të Dekanit të Fakultetit Filozofik Shqiptar të Universitetit Historik Shqiptar të Tetovës,si dhe Deputeti..., Prof.Dr. Zeqir Kadriu),edhe pse tentuan të ia marrin nga dora, së paku grisin e bëjnë copë-copë, por Deputeti e mbrojti me rrezikim permanent edhe të jetës dhe me rastin e shkuarjes në detyrë zyrtare në v.1997, pas ca reprizave në Kasovë etj., në ca shtete të jashme dhe deri në Illinois të Largët, ku edhe ruhet në mënyrë gati institucianale, të cilin shqiptarët nën FYROM etj., e llogarisin dhe kanë publikuar dhe sot mund të lexohet për çdo ditë (sic?!), si historike se ajo e Skënderbeut dhe Ismail Qemalit,të cilët kanë qenë të armatosur deri në dhëmbë dhe jo në mes të Parlamentit të FYROM-it, më të mbyllur dhe të gozhduar, por në Natyrë, edhe pse edhe ata nën Turqi dhe në luftë me te (sic?!).
Krahasoni objektivisht dhe në lidhje me kohën dhe rrethanat tjera !...
Tanimë, krahas të parës, angazhim permanent dekada me radhë (sic?!) dhe të lidhura me të parën si zëngjiri me (ri)botime që nga Shkupi e Prishtina etj. dhe në ca shtete, kontinente dhe gjuhë, ca të fundit edhe në detyrën e redaktorit, për ta precizuar në kohën e duhur edhe me fakte konkrete, duke i fituar, pas konkursit më prestigjioz, për të cilin me një tekst zyrtar dhe një autokton të Esat Mekulit, po për autorin gjatë gjykemeve maratonike të v.1969 në mes të Shkupit, avokati-mbrojtësi Hasan Kryeziu, si më i madhi i Kosoves dhe Fillota Filla, si më i madhi në ish-Jugosllavi, me prejardhje nga Manastiri Histofik Shqiptar(sic?!), por edhe Europë, me fjalët më të mira për autorin-të akuzuarin, me vlerësimin maksimal të Esadit...,si poet me fitore të madhe, e detyruan ta lexojnë edhe atë të Hasanit dhe Fillotës, duke i mbrojtur me plotë sukes, pra poeti në moshën 20 vjeçare, krahas dhe paralel me më pas Kryetarin e Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës, Besim Bokshit, fatkeqësisht, duke e ndarë shpërblimin e vetëm edhe me Adem Gajtanin (sic?!), të njohur edhe nga inteligjencia shqiptare, për shumë kend, si me i urryeri, më tradhtari i kohës.
Duke arritur deri te gazetari dhe bashkëredaktori i prestigjiozes me famë evropiane,me të cilën,pas ndërhyrjes dhe fitores me dy artikuj gazetareskë, me një emër konspirativ,slloveni dhe një kroati,nga mbi 30.000 pjesëmarrës rezidentë pretenduesë, por jo edhe me emrin origjiinal të shqiptarit, pra konkurimin e vërtetë të autorit,shqiptarit aq të përndjekur, të persekutuar dhe të dënuar më shumehere dhe vite dhe dekada me radhë, pas fitoreve së vetme me dy artikuj konspirativë të dhuruar me pompozitet nga redaksia kroate, por të urruer nga i vetmi kinse malazias, me të cilin autori edhe e deklasoi antishqiptarin,duke u detyruar si "kau pope", siç thonë bashkëvendasit, duket nga juria, i "detyruar" që të ia dorëzojë që të dyja shpërblimet,por jo edhe të tretin, bile realisht të parin, nga urretja e madhe, por kjo ishte edhe satisfakcion dhe mburrja e rrallë gjithëkombetare shqiptare, e cila është temë e gjatë për donjë rast tjetër special, me të cilin, pas dërgimit për botim, rreth një interviste në kryeqytetin kroat për shkrimin rreth këngetares së madhe shqiptare Liljana Çavolli, po në mes të Zagrebit, dedikuar Këngëtares së Madhe, krahas Nexhmie Pagarushës Madhëshore dhe të pakrahasueshme,të cilën,në mungesë të së famshmesë,mund ta dokumentojë edhe Sharr Hoxha, babai dhe motra e tij, Fadili dhe Vahidja, edhe sot e kësaj dite.
Por, të kthehemi nga digresioni i paevitueshëm dhe tejet shkurtimisht,për ta konkretizuar temën aq të preferueshme dhe senzacionale të kohës,për donjë rast tjetër me konkret dhe me më shumë emra...
Pra, duhet konkretizuar, sërish, tejet shkurtimisht:
1. Pas të të a.q."pluralizëm demokratik",pas shembjes së sistemit antinjerëzor dhe antishqiptar të viteve të 90-ta, pasi si me shpejtësi rrufeje, pa menduar mirë, u krijuan më shumë parti politike edhe për shqiptarët, kur nga entuziazmi, ose edhe paaftësia e shpejtësuar e krijimit të tyre, më shumë sollën dëm sa sa dobi, të mos themi edhe aspak dobi, por vetëm dëme.
2. Në vend të një partie të VERTETË, u krijuan ca sish dhe populli i mirë, por edhe i mjerë shqiptar, e pa dhe ende e sheh, "të zitë e hullirit".
2.Sepse, në vend të atyre për prosperitet dhe zgjidhjen sa më të shpejtë të Çështjes Madhore Gjithëkombëtare Shqiptare, do të duhej dhe duhet vetëm NJË Parti e vetme e VËRTETË Demokratike Shqiptare dhe sa për 'ilaq' dhe te "a.q."pluralizem"demokratik" mund të mbetej edhe një si krahasim deri në zgjidhjen e plotë të të tri partive, dy të verifikuara (Shqipëriza jonë e Dashur dhe Republika e Kosovës Martire, ndërsa e treta dhe kushtmisht ende të pa verifikuar nga të gjithë (Ilirida Shqiptare, nën okupimin e FYROM-in sllavo-m.dhe shqiptarucat mjerana nën Shkupin, si kryeseqytet të nominuar në v.1912 dhe 1945 (sic?!), por kurrë dhe ende të papranuar, si Shqiptar, ashtu sikurse edhe me tri partitë tjera me "pakicë" shqiptare": E ashtuquajtura "Lugina e Preshevës",ose "K.Lindore" (lexo: Shqiperia Veri-Lindore,me së paku MbiNish,historikisht me Savë-Danuk,Adriatik,deri në Prevezë. mbi Atinë etj.,partia e pestë,fillimisht dhe kushtimisht me Anamalin Plak (lexo:Malziun,në krye me Ulqinin etj.), përfundimisht dhe kushtimisht, me Mbi Greqi, me Prevezë etj.,për çka (ri)botuam tani shpejtë për të gjitha, duke cituar edhe tri strofa të Pasho Vasë Shkodranit:"O moj Shqipni"...
Pra, krahas Kalabrise-Sicelisë, me Mergatën-Diasporën e VËRTETË dhe numerikisht më të madhe, për ca mbi 6-10 milionë,për të tjerë, me gjysme apo krejtësisht, teresisht, por me gjak të njohur dhe të supozuar shqiptarësh, rreth 40 milionë (sic), me Evropën Plakë dhe Amerikën mjaft’ë të mbrojtur, por të amortizuar duke mos i harruar as edhe më të "vegjëlit" e Autralisë dhe të "Minoriteteve" tjera të pa definuara (sic), duhet llogaritur:së paku 10 milionë atdhetarë të flakët shqiptarë,rreth 50 milionë shumë të asimiluar dhe po aq të pa shuar dhe krejtesisht të asimiluar, por jo edhe krejtësisht të shuar, të cilët, heret ose më vonë, siç kemi ribotuar në më shumë mjete informative (ndër)shqiptare, mund të ringjallen si feniksi dhe lume për shqiparët, mjerë për antishqiptarët dhe tradhtarët tjerë.
Me respekt për shqiptarët, vdekje nga Zoti për antishqiptarët dhe tradhtaret!...
