Kërkim i pa fund në zemrën time, tani sytë nuk dijnë të qeshen.
I varfër qenka ngushëllimi i lotit, kur zemra qanë e rënkon.
Flas me dhembjen, shoqërohem me heshtjen, sepse tani vetëm atë mik e kam.
Jam lodhur nga jeta, nga kjo përditshmëri, e mërzitur nga vetvetj , më mungon vetëm Ti...
Forca ime për të jetuar është krenaria jote.
Me mallë dhe respekt, Bashkëshortja Shpresa.