Besim, vëlla i dashur, sa më shumë që kalojnë vitet aq më i rëndë bëhet malli për ty. Koha nuk po na i shëron plagët e dhimbja sa vjen e bëhet më e madhe.
Edhe pse na mungon fizikisht, dashuria e malli për ty nuk shuhen asnjëherë.
Shpresa se një ditë do të takohemi në parajsë na mbanë në këtë jetë. Ike në lule të rinisë e neve na le me një plagë të pashëruar në zemër.
Sot do të të kujtoj si përherë, me një lule tek varri dhe do të të tregoj se sa e vështirë qenka jeta pa ty i dashur vëlla.
Të përkujton: Vëllai Rama me familje nga Zvicra dhe Gramaqeli në Deçan.