Sepse virtytet tua njerëzore rrugëtojnë përjetësisht me mua dhe janë fanar i jetës sime.
Ndërrohen moti e stina , e stuhitë gërryejnë shkëmbin , plasaritin gurin por jo kurrë kujtimin për Ty.
Qirinjët e ndezur e rrisin përherë flakën e mallit që nuk gjendesh në mesin tonë , por motët që i kaluam së bashku të mbrujtura me sinqeritetin njerëzor
më bëjnë të ndjejë krenarinë e shpirtit që të pata Shok.
Andaj dhashtë Zoti që në grahmën e fundit të jetës së paku të përshpërisë: Oooo s'të harroj kurrë, o Halit Qorraj!
Me respekt, HALIL TETAJ.