Ah babë u duruam shumë që të afërmit mos me na pa duke u mërzit. Më bëri Zoti të fort, errësirën ma bëri dritë. Mërzinë e mbajta brenda e nuk deshta jashtë me e qitë. Prej jashtë po dokna mirë, po brenda jam tu u mbytë.
Pse ike n’botën tjetër?
Babë çdo ditë të kërkoi
Më mungon koha e vjetër, po prap me Ty jetojë.
Me mall të madh dhe lot në sy të kujtojnë : bashkëshortja Maria, djemtë, vajzat me nipa dhe mbesa nga Beci.