Nour sot është një vajzë 16 vjeçare libaneze. Për ditë të tëra ajo po qëndron në gjendje kome, duke luftuar mes jetës dhe vdekjes, pasi u hodh nga çatia e shtëpisë së saj në Arsal, në kufirin me Sirinë.
Nour nuk është emri i saj i vërtetë por drama që ajo ka jetuar fatkeqësisht është e vërtetë: e reja është një nuse fëmijë, e detyruar që të martohet në moshën 14 vjeçare me një kushëririn e saj që nuk e kishte parë kurrë.
Kur burri i saj e refuzoi atë pas dy vitesh martesë, Nour vendosi të kthehej te prindërit e saj. Megjithatë, familja e saj e përjetoi divorcin si një "turp", një çnderim për të cilin ajo ishte përgjegjëse.
Dhe ajo u mbyll në shtëpi. Nour nuk mund të shkonte më në shkollë dhe ishte penguar të kishte ndonjë kontakt të jashtëm; një situatë që e çoi vajzën e re të bënte një vetëvrasje. Kështu, javën e kaluar, ajo u ngjit në çati me qëllimin për t’i dhënë fund jetës.
Sipas raportimeve nga Skarika Wa Laken, një organizatë libaneze që lufton për të drejtat e grave, adoleshentja është shtruar në spital në Chtaura në luginën Bekaa. Ajo është në kujdesin intensiv dhe kushtet e saj duken jo shpresëdhënëse.
Për të justifikuar gjestin e së bijës, prindërit u thanë të afërmve dhe fqinjëve se Nour kishte shkuar në çati për të marrë sinjalin wi-fi në celularin e saj. Shkurt, do të kishte qenë një rënie aksidentale. Por, siç del nga dëshmitë e mbledhura nga OJQ-ja, vajza kurrë nuk ka pasur në pronësi të saj një telefon.
Joseph Moussallem, një zëdhënës i forcave libaneze të sigurisë, tha se autoritetet nuk ishin paralajmëruar për përpjekjen e vetëvrasjes së Nour. Në të vërtetë, Sharika Wa Laken ishte në gjendje të verifikonte që spitali, në kundërshtim me detyrimet e saj, nuk e raportoi kurrë incidentin.
Për organizatën, sjellja e autoriteteve shëndetësore do të ishte një përpjekje për të "fshehur" tentativën e vetëvrasjes që përjetoi Nour. Sidoqoftë, një përvojë traumatike është e zakonshme për shumë nuse fëmijë që i nënshtrohen një presioni të madh shoqëror dhe familjar për t’i detyruar ato të martohen me forcë.
Sipas UNICEF-it, "martesat e hershme" janë sindikata (të zyrtarizuara ose jo) midis të miturve 18 vjeç, një realitet që prek miliona të rinj në botë. Martesa në moshë të re – raporton Fondi i Kombeve të Bashkuara për Fëmijë – ka një seri pasojash negative për shëndetin dhe zhvillimin. Martesa e hershme është ndjekur pothuajse në mënyrë të pashmangshme nga largimi i shkollës dhe një shtatzëni po aq e hershme. Për më tepër, nuset fëmijë vuajnë nga depresioni dhe, si në rastin e Nour, shpesh i drejtohen vetëvrasjeve si e vetmja rrugëdalje.
Bota vlerësohet të ketë 650 milion nuse fëmijë. Një në pesë vajza tashmë janë martuar para se të mbushin 18 vjeç. Sipas një raporti të Forumit Ekonomik Botëror për vitin 2016, 117 vende të botës lejojnë martesat e fëmijëve. Në Liban, nuk ka moshë minimale për t’u martuar.
Komunitetet e ndryshme fetare, në të vërtetë, rregullojnë martesën ose divorcin veçmas, dhe në disa raste vajzat nën moshën 15 vjeç lejohen të martohen. Në vendin e Cedars, ka pak informacion në lidhje me martesat e hershme: sipas të dhënave të lëshuara nga Unicef, 6% e Libanezëve janë martuar kur ato ishin akoma të mitura.
Përhapja e dasmës me të mitur në të vërtetë do të ishte shumë më e përhapur, veçanërisht midis refugjatëve sirianë, të cilët në Liban arrijnë gati një milion. Për familjet siriane, veçanërisht më të varfërit, martesa me vajzat e tyre me një burrë të moshuar konsiderohet një mënyrë për t’u garantuar atyre një të ardhme më të mirë larg kampeve të refugjatëve.
Dhe në disa raste si një mjet për të paguar një borxh. Projekt-ligji për të ndaluar martesën para moshës 18 vjeç të propozuar në 2017, megjithatë, ende nuk është miratuar.
