Kosova është dashur të mësoje nga përvojat e shteteve tjera, sidomos asaj kroate, në të gjitha sferat e jetes.
Pas lufte, është dashur të veprojm njejtë , si shteti kroat gjatë viteve 2002 deri 2005.
Kroacia përdori politika, të cilat dhanë rezultate të dëshiruara. Edhe Kosova , pothuajse kishte një gjendje të njejtë të normave të papunësis.
E bënë një ndërlidhje të punësimit me Kolegje, shkolla profesionale, entin e punësimit, veteranët dhe familjarët e tyre.
E gjithe kjo u bë që të kishte sa më shumë të punësuar dhe të gjitha kategorit e cekura më lartë, të shohin përkrahjen e shtetit.
Kosova , nuk bëri diqka të ngjajshme, mirëpo vetëm krijoi politika ditore dhe asgjë më tepër.
Skemën që e përdoren shteti kroat, është dashur ta përshtatim sipas nevojave dhe problemeve tona.
Politikat, të cilat tregojn sukses duhet të adaptohen e jo të humbim kohë dhe të harxhojmë buxhetin pa nevojë.
Shteti kroat përdori këto programe , për uljen e papunësise:
Programi A " Nga Kolegji në punë"
E finanancuan vitin e tret të studimeve dhe ata që ishin shembullorë , e kishin mundësin e punësimit në institucione të ndryshme.
Programi B " Nga klasa në punishte"
Ështe projektuar si mbështetje për ata që kanë kryer arsimim profesional ose trajnim, por nuk kanë përvojë paraprake.
Programi C " Duke mësuar drejt vendeve të punës për të gjithë "
Subvencioni për përsonat nën 30 vjeq që kanë një përvoje minimale.
Programi D " Në trajnim për punë ",
Përkrahjen e atyre që janë të papunë më gjatë, me 18 muaj përkrahje.
Programi E " Përkrahjen në punësim të përsonave me aftësi të kufizuara , deri 24 muaj përkrahje nga shteti.
Programi F " Me përvojë drejt fitimit " Subvencionin e punëtoreve të vjetër e të papunë.
Programi G " Punë për veteranët "
Përkrahjen e veteranëve ose familjarëve të tyre me subvencione ( përkrahje në punësim ) deri në 36 muaj.
Shpenzimet në vitin e parë ishin 0.0006 % të GDP-së.
Ndërsa për gjithë periudhen ( 2002 deri 2005 ) u shpenzuan 0.49 % e GDP-së.
Kosova nuk përdori masa të duhura për uljen e papunësis.
Të gjitha politikat ishin afatshkurta dhe pa pretendime për rezultate pozitive.
Shpenzimet e mëdha po drejtohen në paga ,mëditje dhe infrasrukturë.
Kemi shpenzime në këto kategori, më shumë se qdo shtetë tjetër në ballkan e më gjërë.
Duhet të kemi politika afatgjata dhe të mbeshtetën të rinjët në punësim dhe trajnim profesional.
Duhet që të përkrahen të rinjët në formimin e tyre profesional, që të kenë siguri në të ardhmen në tregun e punës. Të jenë të pavarur në marrjen e iniciativave biznesore ose akademike.
Pra, Kosova duhet të ndryshoje politikat fiskale dhe të përkrahë punësimin për të gjitha kategorit.
Të rritet besimi në institucionet e vendit dhe të bëhen punësime me meritokraci , e jo vetëm me nepotizëm.
