Motra e Nderit, Anamari Peraj nga Bingja, e cila, tash e 26 vite, shërben në një Kishë katolike të Straubingut, e shoqëruar nga Motrat e Nderit, Valentinë Ramaj nga Stublla dhe Editë Krasniqi nga Nepolja e Pejës, me 10. 04. 2016, vizituan BPSH "Akademik Mark Krasniqi" në Pilsting. Me këtë rast, paten premtuar se do ta ndihmojnë bibliotekën me mjete shkollore për nxënësit në nevojë, në Trojet shqiptare.
Me 15. 07. 2017, përmes Kadri Luzhës, ish- i burgosur politik në ish-Jugosllavi, kanë derguar 6 çanta të kompletuara me mjete shkollore, të cilat me 21 gusht 2017 janë dorzuar në Shkollën fillore “Azem Bejta” në Dubofc të Vushtrrisë.
Në korrik të këtij viti, Anamari Peraj, i ka dhuruar BPSH “Akademik Mark Krasniqi”, 10-të çanta me vlerë 899 evro, tetë prej të cilave janë derguar në Shkollën fillore “Asim Vokshi” në Panorc të Malishevës. Këtyre çantave i janë bashkangjitur edhe një numër i konsideruar lapsash dhe fletoresh, si dhe 100 evro, para këto të dhuruara nga SHKSH “Dardania” nga Mannheimi.
Ndërsa, në muajin shtator, të këtij viti, do të dergohen edhe 10-të çanta dhe mjete shkollore në shkollën e Panorcit, si dhe 20-të çanta dhe mjete shkollore në një shkollë tjetër në Komunën e Istogut. Ndihmë kjo e ofruar nga afaristët, Maxhun Jefkaj me 300 evro, Sadik Berisha me 100 evro dhe Blerim Hajzeri me 100 evro.
Panorci, shkolla dhe njerëzit e këtij fshati
Që në vitet e '80-ta kisha ndëgjuar për Panorcin, shkollën dhe njerëzit e këtij fshati. Sejdi Gashi nga Çabiqi i Klinës, që njihet ndër mësuesit e parë të kësaj Komune, njëherësh edhe themelues i shkollave në Panorc, Balincë e Llozicë, me nostalgji fliste për banorët e këtij fshati. Shpesh nga bregoret e fshatit Çabiq, derisa vështronte Majën e Zatriqit, njerëzve që kishte përreth, u thoshte: “Ja, atje është Maja e Zatriqit, aty afër është shkolla e Panorcit. Shkolla e fshatit me njerëz të mirë, bujarë dhe punëtorë të mëdhenjë”.
Dhe, sa për qudi, gjatë kohës së luftës rrugëtimet e mia kalonin edhe nëpër këtë fshat. Gjithëherë ndalohesha nga njerëzit e këtij fshati, qoftë për të pushuar apo ngrënë bukë e pirë ujë. E, shpesh më kujtohej mësuesit Sejdi kur fliste fjalët më të mira për banorët e këtij fshati; për bujarinë, mikpritjen dhe për nderin që të ofrojnë. Gjatë kësaj kohe e njoha edhe atdhetarin dhe luftetarin e lirisë, Fetah Rudin, me të cilin ruaj miqësin edhe sot e kësaj dite.
Andaj, edhe vëndosa që t'i drejtohem nxënësve të Shkollës fillore “Asim Vokshi” të këtij fshati. Shkollë kjo që në shpirtin e saj ruan çastet më të vështira të popullit shqiptarë; vuajtjet dhe torturat që përjetuan 470 shqiptarë të moshave prej 15 deri në 90 vjeq. Me 04 shtator 1998, klaset e kësaj shkolle u stërmushën me shqiptarë të të gjitha moshave, të cilët për 30 orë u keqtrajtuan barbarisht. Falë intervenimit të Kryetarit të shtetit, Dr. Ibrahim Rugovës, përmes ndërkombëtarëve dhe Bob Dolit, me 05 shtator 1998, u liruan që të gjithë, përjashtuar 17-të prej tyre, të cilët u mbajtën nëpër burgjet serbe, disa prej tyre, deri në vitin 2000. Nga 17-të të arrestuarit, Bajram Berisha nga Volljaku, është mbytur nga forcat serbe.
