Shkencëtarët kanadezë kanë zbuluar lidhjen midis barnave që shpesh përdoren në fëmijët me sëmundje kronike dhe humbje të dëgjimit. Ata mendojnë se një analizë shumë e thjeshtë e pështymës ose e gjakut mund të parashikojë se cili fëmijë do ta zhvillojë këtë problem.
Shkencëtarët nga Kolumbia Britanike analizuan më shumë se 1,800 variacione gjenetike të 200 gjeneve kryesore dhe zbuluan se dy variacionet gjenetike ishin përgjegjëse për humbjen e dëgjimit.
Nëse këto ndryshime gjenden te fëmijët, këta fëmijë do të kenë probleme të rënda dëgjimi pas marrjes së cisplatinës.
Humbja e dëgjimit ka ndodhur edhe te pacientët e rritur që trajtohen me këtë ilaç për shkak të kancerit të vezoreve, mëlçisë, stomakut ose fshikëzës urinare.
Çdo vit rreth 300 fëmijë marrin këtë ilaç për shkak të tumoreve të trurit, eshtrave. Pesëdhjetë e katër fëmijë u ekzaminuan në spitalin e fëmijëve në Kolumbia Britanike me cisplatinë për shkak të malinjeve të ndryshme. Në 33 fëmijë ose 61%, u gjetën humbje të rënda të dëgjimit dhe këta fëmijë iu nënshtruan operacionit ose futjes së implantit, ose duhej të përdorin një aparat dëgjimi.
Humbja e dëgjimit është veçanërisht e lidhur me tingujt e frekuencave të larta siç janë zhurmat e zogjve ose alarmit.
Shkencëtarët mund të parashikojnë nëse fëmijët me këto dy variacione gjenetike do të kontraktojnë humbjen e dëgjimit, por nuk mund ta parashikojnë atë për të tjerët që marrin terapi cisplatinë.
Besohet se ky zbulim është krucial pasi do të ndihmojë në përcaktimin individual të terapisë, pasi dihet se çdo pacient e metabolizon ndryshe këtë ilaç.
Gjithashtu, do të jetë e mundur të ndërpritet terapia para se të parashikohet një dëmtim i përhershëm i dëgjimit të pacientëve.
