Qytetit tim i ka humbur shkëlqimi
S’e rrezon dielli
Si buzëqeshë fytyra.
I është vrarë krenaria
Lëngon në dhembje
Qyteti im
O Isa Boletini
Me gjymtyrë veri jug
Me dhembje pret agimin
Me ankth natën
me urë t’ barrikaduar,
me zhaurrimë blindash
hakërrime rrebelësh
krisma trishtuese
shpërthime granatash
flurojnë dritareve
kulme të thyera
ofshamë njerëzish
shpresëmirë…
Qytetin tim
O Isa Boletini
mjegulla e ka ngrysur
s’ duket Kepi Shpresë mirë
peng e së djeshmës
vuajtje e sotme…
Të shoh
e vigjëlon urën
majën e Sokolit
koritën e gurit
të duket së dëgjon
fërshëllimën e topave
tronditjen e kullës...
Po ty
S’ të dridhej çerpiku i syrit.
Nise rrugëtimin me kalorësit e lirisë
me guximin luftarak
për atdhe e liri
i trondite pushtuesit...
O Isë me plakun mjekërrbardhë
i vure themelet e Lirisë së Atdheut.
po fati nuk të eci më tutje
të vravë tradhtia
se e deshte atdheun,
e deshte kullën
të pavdeksoi trimëria
Permendore lirie.
E tash e shikon urën
Qytetin e ndarë
ardhmëri e ngrysur
lirinë ia vodhen
Arixhinjt e Karpateve
në ditën pa diell
në natën pa hënë
ia vranë ëndërrat,
lumturinë ia gozhdon
të kodra e te kroi,
te ura buzë lumit
në orët e para të lirisë...
vranë e masakruan
ndoqën plisbardhët
ua rrëmbyen lirinë...
dikur Beshir Vinarci
e parandjeu ardhmërinë
në të dy anë – roje t’urës
matanë rrjedhës së lumit
janë vrasësit,
e djathtas paqëruejtësit
Tani
qyteti jeton në pritje
pret agimin e bardhë
Isa Beg përballë ke urën
dikur e kaloje sypatrembur
sot ka mbet nën hije
me rojet në të dy anët
Çakajt ulurinjë…
E dimë kah shkele me trimat,
e tmerrove pushtuesit
ballë për ballë u dilnin
Azemi, Shota, Dani e ...
veriun e mbrojti Ahmet Selaci,
Ukshin Kovaçica...
në ballë fytas- fytas
u doli Kadri Bistrica
në Çabër ua ndalën hovin çetnikëve
Ajvaz Çabra e Abit Bella
Po këtu, në kohë “paqe": u thyen shtizat
në këtë cep të vatanit
nuk u përmbush synimi i trimave të lirisë
medet as i yti,
as i komandant Adem Jasharit
Evropa as në vitin cub 2013
pas 100 vjetësh të copëtimit
as tash
si humbi gërshërët
copëton lekurëhartën etnike.
