Heshtje varri tashmë zgjohet në gur e dru qiell
E jehonë e vetmuar hijes larg dëgjohet me fyell
Zemrën e toplicës e mbrojnë veç varret e hiri
Shtatëqind e dyzet fshatra të zbrazura nën thikë
E mijëra dhe mijëra frymë në shpinë me shtëpitë
Me tokë në grushte ecin të vrarë silueta ngrirë
E zbritje dhe ngjitje te besimi në zot me plisa
Kolona kokë më kokë vetmuar ndër gurë e lisa
E molla e kuqe në maje dege ende zjarr ndrit
Kaq vjet ikën vetes pafat fund udhës së gjatë
Kaq vjet fryma zgjon ëndrrën përgjakur në natë
Përsëritet e njëjta vrasje e kolonë në zinxhirë
Në dumnicë siluetat e njëjta shfaqen në pasqyrë
Të rilidh fruta të ndezura gjaku brezit kufitar
E asgjë nuk lëviz vetëm varret të ftohta në roje
E çastet e datat e ngjarjet rrjedhin gjak të ngrirë
E dhembja e gjallë e pashëruar e zgjuar në gji`