Kam me t'dashtë

Kultura

Kam me t'dashtë

Nga: Agim Desku Më: 24 qershor 2019 Në ora: 23:42
Agim Desku

PËR BESË KAM MË T'DASHTË

 

Nëse sonte  as ëndrr nuk të shoh

Mos më eja as më mëkate të urrejtjes

Kam më të dashtë për atë besë kur ma ke fal

 

Nga ajo ditë fyryra e jote prej mbretëreshe

Më rri ëndërr më shumë se mall

 

Ka shumë vite kur krijoj kala prej gurit

Në që çdo kohë i falëm atdheut

Të kam dhënë fjalën e burrit

Kam më t'dashtë me gjuhë t'Prometheut.

 

Unë më ty krijova të vetmën histori

Të krahasova më secilën mbretëri

Aq sa e dua edhe atdheun

Kam më t'dashtë për besë tˊZotit edhe ty

 

Edhe kur shkruj vargun që më fal jetë

E di kurerdhe nga hyjnitë

U shndërrove në muzë të vërtetë

 

Në legjenda thuhet për qiellin

Një herë hapet për dëshirat e tˊdashuruarve

Sa mëkat që s'kam lind në atë kohë tˊlegjendave

Kur fjala ishte fjalë dhe dashuria kurrënuk ishte përrallë

 

Sot më bëhet sikur e jetoj kohën e legjendave

Kur fjalën e ruaj si kujtim zemre e jo si përrallë

 

KRUSHQITË E PAJTIMIT

 

Si ta zgjojmë Anton Çetën

Apo kohën e ti të pajtimit

Kur sot e njëta  koha thërret

për ty bacë

 

Më thuaj bacë nuk ishte mëkat

falja e Hamzait nga Gjergji

Për tokën e shqipeve që na lanë kujtim

Edhe të vdiset nëse zotnat e thonë

 

S'kam për t'i thënë askujt ma

Vetëm nëse lind ndonjë Gjergj i Ri

Pa nipër si Hamzai

as si pushtetarë tˊtokave shqiptare

 

Nuk ka kohë të pret atdheu

Derisa ne t'i mprehim shpatat për njeri-tjetrin

Rreth e rrotull rreshtohen Bajlozët e Zi

Nuk lanë shqip dru as gur e lere ma flamur kuq e zi

 

Dikur ishim rojtarët e njohur të fytyrës dhe nderit

Ballëhapur jetonim edhe pse ishim peng i dreqit

 

Sot nuk e kuptoj lirinë me hile ndaj njeri-tjetrit

Përse nuk jetohet i barabartë në tokën e shqipeve

Kur Zoti na krijoj vetëm për shqiptarët dhe Shqipërinë

 

DHEMBJET S'JANË PLAGËT E MIA

Asit Fadil Vokrrit

 

Dhembjet nuk janë plagët e mia të fundit

Ato i ruaj për secilin varg

Kur më vie koha ime

ndaloj t'i shkruaj

 

Po i kam fjalët

që s'dinë të fundosin asnjëTitanik

Më kishte marrë malli t'i dëgjoj simfonitë e Betovenit

Atëherë kur ushtarët e lirisë thyen gurët e Kosharës

Liria ime u bashkuan me tokë e qiell të ri

 

Deri të zjarrët e ferrit u bëra edhe unë Gandi i ri i Kosovës

Hoqa dorë nga udhëtimet e pafundme tˊrrugës Via Egnatia

Mjaft më bëri të dehur kjo rrugë e marrë

Nuk dinim në fillim në ishim njerëz të tokës a djajë të krisur tˊHiroshimës

 

Për pak sa dola nga epruvetat e shekullit 21

Opëracionet e kafkës sime bëheshin në kokat e minjve të shtëpisë

 

Lavdi për herojtë që s'janë ma në mesin tonë

Ata bashkë me mësuesit kryen misionin e shejtë të atdheut

PS-Falenderoj z.Bislim Selmanin për idenë

 

DËSHMITAR

 

Ferrin e kam dëshmitar pesqind vite ëndrrash

Diellin nuk ma lanë për Zot të tokës as të qiellit

Dikush e kërkoj vërbërimin e Homerit

Të mos më pagëzojnë në emrin Agim

 

Sepse linda si agim i lirisë në një tokë zanash

Ku ëndrrat për më jetue i lirë mˊi fali nëna

Babait iu burrërova më fuqinë e Prometheut

Nëse më kërkohet tˊi dal zot atdheut

 

Dëshmitar i pesëqind viteve pa Zotin tim isha

Derisa diell e qiell më ngritën nga jeta e ferrit

Zot dheu dhe kalorës Prometheu m'u bëre

Ti Qani Berisha nga Amerika

 

Lordi Bill Klinton tempulli i shejtë në Vashington

Dëshmitarët e mbretërisë se bashkuar

Që ndezen qirinj për mua

Në Natën e Madhe të zjarrëve prekaziane

 

Pafajësinë e kam dëshmitar të fjalës 

Pa tradhëti qe u rritëm se bashku

Si dy mbretër tˊIlirisë

 

Dëshmitar e kam Homerim

Kur ecnin bashkë fisin tim pellazg

Nëpër Itakë për ta rikthye

Serish kalin e Trojës

 

Ah ç'më kishte bërë të krisur rruga e gjatë Via Egnatia

Ç'ndarje m'i bëri popullit më të lashtë në botë

Atë botë përse lejuan të krijoheshin perandorë

Dhe demonë në të njëjtën kohë

 

Fajtorët janë të gjithë zotnat e rrejshëm

 Që nga Zeusi nga të cilët edhe sot jetojnë

Në shpirtrat e demonve

 

Historinë e rrejshme e kam dëshmitare

Që kurrë nuk mësova

Për të vërtetën e popullit tim të shejtë

 

Dëshmitar kur i falëm botës

Papa Klimenton,Gjergj Kastriotin,Shën Terezen,

Adem Jasharin,Ibrahim Rugovën,Marie Shllakun,

Durrahun,Tanagren.

 

Trojën nuk e falëm

Serish jemi kalorës të saj

 

ORKIDE

 

Të vetmën aromë me bukuri zanash të kam

Mbështjellur plotë dhembje e dashuri Titaniku

Zë i dalur nga fytyra e bukur e Tanagres

Ke zënë vend në sallonin e mbretëreshës sime

 

Asnjë perandor nuk kishte guxim me ta prangos aromën

Ishte dielli ai që ia fshinte plagët e shekujve të saj

Dikur zotnat përkulëshin para luleve të Olimpit

Aty flisnin orë e çast yjet për lirinë e të dashuruarve

 

Kam më qenë peng i zotnave dhe orkidesë

Nëse nuk e mbylli jetën më rikthimin e Itakës sime

Më duhet tˊia marr emrin për ca vite Prometheut

Të jetojmë ashtu si na ka hije neve bijëve të atdheut

 

Më sˊdua të bëhëm një i krisur as i dehuri i jetës

Mbrëmjeve dua të luftoj për dritën deri në agimin e diellit

Çfarë kam mësue dhe çfarë kam pësue nga kjo jetë e ferrit

Ah,sa e kam dashur Zotin tim dhe sa herë kam qajtë për liri

 

Kurrë nuk e takova për tˊia dhurue orkidenë asaj

Lulen më të bukur që e ruaj për mbretëreshën time

Vetëm Tanagrës i besoj kur  fliste shqip më zotnat e Olimpit

Para Krishti gjashtëmbëdhjetë shekuj kur sˊkishte bibel as kuran

 

KALI I TROJËS

 

Rrri i zgjuar

Kur gjashtëmbëdhjetë shekuj

Para Krishti i ka rënë

Kryq e tërthor mijëra herë

Itakës sime

 

Më Tanagrën flasin edhe sot

Gjuhën e njëjtë të zanave

Sˊka mbetur njeri pa e ditur

Se cili është misioni i tij

 

Ah njeriu i fisit tim është i zënë peng

Ëndrrat për liri e mbytën çdo ditë nga pak

Thua se bota po vdes sot

Dhe fjala ime nuk merret për të vërtet

 

Nuk mjafton vetëm të vdiset për gjysmë liri

Herojtë kanë lindur para Itakës sime

Dhe ende nuk kanë vdekur

Jetojnë në rebelizmin e vargut tim

 

Mos vdekësha as unë pa u ba kalorsi i Itakës sime.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat