“Turqit”, që Dje shpërnguleshin në Turqi
Sot, me thasë plotë para blejnë “Vatanin”:
Çajtoreve, struken nëpër “Çarshi”
Me çaj rusi. Edhe , “ilahi” në xhami.
Edhe, ndërtojnë mure betoni. Xhami
I mbjellin, oborrit pishat përkarshi:
Që, Dita e Nesërme i vjellë në Liri.
“Turqit”, sot e mbysin veten me beton
Varr ditënate, mos i lënë vetes Nesër:
Gjelbërim Natyror. Jetë, edhe “Vatan”...
(Armë lufte në brez Sot i kam poezitë)
Ende, nuk e kam humbur Luftën
Me deledashët partiak. Xhadinë.
Luftë, sot i shpalla edhe Rrospisë:
Hape gjoksin, kurvë! Dua të pi gji!
Ende, nuk e kam humbur Luftën
Armë në brez, Sot i kam Poezitë...
(Rrunzën e ha qindra kilometra Larg)
Syri, rrëzohet me sy. Vetulla Kaçaku
Atë ditë të thash: në Takimet poetike.
Nuk besove. Prandaj, të rrëzova me sy
Jo. Ne Sheshin: “Vëllazerim-bashkimi”!
E, as para “Këmbëve të “Kalit Shemës”
Po, në “Takimet nën Rrap”. Tradicionale.
U dorëzove. Po, Unë të lash në poezi:
Voglushe, Unë jam Ai Ujku Egër Plak
Nuk, të rrëzoj nën hije Rrapi! Çarshi.
Ditën e Nesërme, me mua u zgjove Ti
Edhepse, ta bëra me dije si Xhadi mike:
Përpara Mistikut, i ule sytë përtoke
U dorëzove pa luftë. I shkunde magjitë.
Eja me mua, u lute: Të luahtemi në tra
Tyrben e Babashehut, në Babatomor!
Jo, t’u përgjigja. Vetëm desha të të bind
Voglushe, se: Unë jam Ai Ujku Egër Plak:
Që, rrunzën e ha qindra kilometra Larg...
(Mikja ime Zonja Liri vetëm Ti nuk ke kufi)
Gjithë shtetet. Gjithë dashuritë e Sotshme
“Vëllazërim-bashkimet”, kanë kufi.
Vetëm Ti Zonja Liri, ende nuk ke kufi!
Përdallim, si Mike: Unë kam kufi. Poet
Edhe, Sot e shkrep si Dje armën në Poezi...
(Dita zhveshi veten lakuriqmë hëngri ferexhja e zezë)
Dita, u zhveshë lakuriq këmbekokë. Brekë
Dhe, para syve m’i përplasi dy shtambaverë.
U zgjova nga Varri me libra. Shkrepa vargun
Dolli Nate, ngrita me fund. Miken me Hënë.
Mikja, më mbuloi me ferexhenë e zezë.
Pasmesnate, Nata zhveshi Ferexhenë
Dita, më doli në pritë. Zonja ime Liri.
Nata më hëngri darkë. Ferexhja e zezë...
(Mikja Liri një Ditë Vjeshte
hudhi ferexhenë në Liqe)
Mikja Liri, një ditë Vjeshte
Erdhi me ferexhenë e zezë.
Edhe, më dalldisi mua si Poet
E hudhi në Liqe, mes dallgëve:
Mik, nxirre nga fundi në Liqe!
Mëkot, u zhyta mes dallgëve
Përpak , mbeta edhe pa frymë.
Dhe, mbytesha në Liqe. Breg:
I lërova arat, bëra ugare me pllug.
Ferexhja e zezë. U mbytë në Liqe.
Zonja Liri, atë ditë vjeshte. Breg
E hudhi në Liqe ferexhenë e zezë.
Edhe, më kungoi Mua si murgeshë...
(Unë e pi tambëlin Tënd si verën e bardhë)
Shumë poetë e pinë gjakun e Isu Krishtit
Dikushi, lotët e Shën Mërisë virgjër.
E di. Ti, do thuash Az. Isait. Az. Fatimes.
Unë, e pi tambëlin Tënd si verën e bardhë
Arratisem, mes vargjve si Poet rebel.
Edhe, herët zgjohem me mëngjesin:
Luftë bëj me Krajl. Luftë me Mbret.
Unë e pi tambëlin Tënd si verën e bardhë
Edhe, zgjohem herët mes varreve Poet...
(Rrospia ime e Nënës Parti mos ma merr Zonjën Liri)
Rrospia besnike e Nënës Parti
Leshërat, hedhur pas shpine:
Me dy shami lidhur për brezi
Dy Shtambaverëkuqe në gji.
Mos ma merr Zonjën Liri! Mike
Shkaku, se: Është , Xhadi. Poezi.
Rrospia besnike e Nënës Parti
Mos ma merr, Sonte Zonjën Liri!
Dy shtambat e saj me verëbardhë
Shkaku, se : E di Ti , nuk je Poezi...
(Xhadi Ti moj kurtizane Unë të grabis edhe Ty)
Xhadi, Ti moj kurtizane. Azgane
Ikë! Mos ma merr Zonjën Liri!
Shkaku, se: çmendem, në poezi.
Xhadi, Ti moj kurtizane. Azgane
Ikë! Mos ma merr Zonjën Liri!
Hakmerrem. Dhe, të grabis Ty!...
