Më prit te rrahu pranë shtonit
Ku korren grunjërat e florinjta
Më prit te parmaku i dritares
Xhamat lëpijnë djersën
Që e lëshon si shatërvan drita
Më prit të dyert e oborrit
Atje ku lotët e ndasisë kurrë nuk u thanë!.
Më prit te shtegu i livadhit
Ku fluturojnë zogjtë e shqipes
E lulet marrin ngjyrë ari çdo natë
Më prit të Vigu i thatë
Ku shkulmi gurëve ballin ua lëmon.
Më prit, moj, më prit te Shtegu i Lamës
Te trupi i mollës gjyle, më prit.
Mos më harrro.
E bashkimi ynë botën do ta ndryshojë.