Nëse sërish bëhemi udhëkryq
djajësh
Brezat që vijnë pas nesh
s'kanë për të na falur kurrë
Pse betejat po i humbim
para se t'i fitojmë
Dhe fjalën si po e ndajmë
ashtu si tokën e shkretë
Dikur
Në një mijë këngë
heronjësh
ishim vetë atdheu
Çfarë u bë me ty liri
kur s'mund të ju takoj
As në Shqipninë e Fishtës
Si të jetohet sot
Kur tokën ma bëtë lamë thishë
A s'menduat që dragojt ikin
Sërish në legjenda
A kanë lenë dikush fytyrë
Pa mëkate
Që unë të jetoj i lirë
në atdheun e luftëtarëve
të lirisē
Si mund t'ju besoj acarve
Që s'ngrijnë
As gjethit të këputur
Që më fal dashninë
Tërë jetën e ujita lirinë
Edhe kur kisha etje
Edhe atëherë
Kur s'ka mbetë gjë
për urine.
NËSE IKËN LARG
Nëse ikën sot Erna falja fuqinë fluturave
Një vend ta gjejnë për më pushue
Në Kopshtin e Edenit duhet më u ndalë
Dhembjet e ikjes me mue më i barazue
T'i di plagët e betejave për lirinë
Janë mbushur lumenjt e pikëllimit
Ka kohë që janë thye shkallët e durimit
Më s'ka vend as në detin e dëshprimit
Nëse ikën nesër diellit kam më i thënë një fjalë
Plagët e luftës sonë nuk janë sot, as nuk janë përrallë
Ka pesë shekuj që ferri na i ka mbulue
As liria me vite zemrat s'mundet më na i bashkue.
ISHULLI I PA VARKËN E NOAS
Ç'ma sërvuan gënjeshtren
për t'vërtetë
Mbi fjalën që i kam besue
më shumë në jetë
Në ishullin pa asnjë të vërtetë
Më duhet të jetoja pa apo me dëshirë
Të banorëve që më rrethojnë
Ditët fillojnë me nëtët
për t'u zgjuar i barabartē
Me yjet e mëngjesit të ishullit
Rikthimin për t'u shndërru
Në varkë të Noas
E kam të vështirë ta gjej
pa sytë e diellit
Ende lundrojnë piratët
Ah ata vrasës të dashurive
titanikiane
Të pa fat janë edhe sytë e botës
Pse i kanë vërbue gënjeshtrat e dashurive
Tinëzisht bëhen heronj të hiqit
Mjeranë dyftyrësh
kur botën e përqafojnë
Të bëjnē palaço rrugësh
Nëse kthen në ishullin e përkëdhelur
Duhesh shndërruar në gotë lutjesh
Më e la fytyrën tënde prej mëkatari
Tani është larg porta e daljes
Me pranga ferri jetohet në ishull
Varka e Noas ka ikur
për t' rikthyer simfonitë titanikiane
A ju kanë mbetur dikujt veshë
Për t'i dëgjuar dhembjet e detit
Për dashuritë e vrara
askush s'çanë kokën
Jetojmë çdo çdo çast të jetës
me zemër të humbur
Vdekjet numërohen çdo ditë
Jetojmë sikur të ishim banorë të Titanikut
NËSE IKËN LARG
Nëse ikën sot Erna falja fuqinë fluturave
Një vend ta gjejnë për më pushue
Në Kopshtin e Edenit duhet më u ndalë
Dhembjet e ikjes me mue më i barazue
T'i di plagët e betejave për lirinë
Janë mbushur lumenjt e pikëllimit
Ka kohë që janë thye shkallët e durimit
Më s'ka vend as në detin e dëshprimit
Nëse ikën nesër diellit kam më i thënë një fjalë
Plagët e luftës sonë nuk janë sot, as nuk janë përrallë
Ka pesë shekuj që ferri na i ka mbulue
As liria me vite zemrat s'mundet më na i bashkue.
VETVRASJA E PERANDORËVE
Në vdiqësha vetë
Mund të vdesin perandorët
Nuk kanë kohē të vdesin
për një herë
Pa e vrarë vetveten
Kjo pjellë dreqi
Në rrotë të s(ë)amës
Ma çoj botën
Mua s'më panë kurrë
Pse s'më lanë kohë
të vdes si njeri
Sot nuk dal nga shtëpia
Jam në karantinë nga epidemia
S'do takoj asnjë perandor
Kali iTrojes
së shpejti vjen në Kosovë
Që perandorë mos të vdesin
Kush mërzitet ma
a vdes një apo dhjetë
Ne jemi mësue me vdekje për tokën
Sërish ajo na ringjallë në Promethe
Çfarë bëhet me perandorët
nëse vdesin
S'ka dreq që i ngjallë ma
PËR CILËN FJALË LINDI DHE VDES SONTE
What’s the word I rise and die tonight for
What’s the word I rise and die tonight for
Or which words’ hostage I became
Of each line, I write this night
Afraid to lose, I see it from far.
To save my poetic soul,
That takes my breath way
Sends us into this world
That makes us feel useless.
When between us every day
Drip a few teardrops
It is this word
that leads me to another world
I do not want to go to either a God
But only to you, if I could fly
Why don’t you believe a single word I say
That I say with the tears of a child
Am I crazy or the loony,
Why don’t I know this
As Romeo wakens me from my dreams
From the grave wakes or paradise
Every day slowly I go through this distress
There, where only you know to stay
Until we met in my chest
Every word of my world I curse everyday.
Well, then I do not know what will happen
Neither for me or you
Will the world disappear
Or would a little will remain
Just For the Earth and he Heaven.
From this love nothing will remain,
Only your rose, you picked to give away
That it 'll give me a little scent
Will kiss me for you, instead
For your lips, indeed
Oh, I'm with you in years, hundred
You my dream and the love of this evening
Who throws me to this nights’ beasts
With wolves of the horror and the devils.
O, I feel the fear that makes me
Wanting to have you only one night near
Oh Lord, how I love you too, as my flame
You both are in love, the same.
Flames of our dreams you and me
Dancing in the weddings of chastity
When the flowers have fragrance
Through all nights with moonlight.
With the glow of your eye we go
Drowns me down that sheen
The look of your eye that ensnares
Words and the soul together
Oh God, make this dream real for me
Even awaken I want it to see.
As I don’t want any song in the evenings
Even the Moon and the light glitter
This bit by bit it will kill me
All my ways will close
That I wanted to enter
Into your world
and your soul to see in depth
I know that maybe one day
You will leave my world
A place for years I will save
In the prison I built to myself with your songs.
In the words of each meeting we only thought of
Oh, God give me strength to rise beyond your world
On the most beautiful words, the dreams, my Lord
Lucky to die free I was born
For your name you gave as a memory for my song.
