Çdo gjë ata kanë,
Gjithçka ,
Njerëzillëk jo,
Se njerëz nuk janë.
Apatramente
Nga dy e tri,
Sallone të bukur'
Por nuk janë të lumtur.
Femra ,
Por jo zemra.
Vetura të shtrenjta,
Por punët e shtrembëta.
Ata lavdërohen
Edhe pispillosen,
Madje dhe krekosen,
Shëmbëllejnë me bretkosën.
Me ta "fillon "historia
Ç'historia?!...
Me ta përfundon
Pisllëku e marrëzia.
S'u pikojnë çatitë,
Asgjë s'i mërzitë.
I presin dollitë,
Mezet e gostitë.
Të gjorët lajkatarë,
Pa derte dhe halle
Të mbushur me vese,
T'parët për thyerje bese.
