E kam vështirë më ia humbë fijën librit
Besa s'kam fuqi as që ma lejon zemra
Besoni së nuk e kam pritur të vie kjo ditë
Pas shekujve t'ferrit që s'kishim dritë
Nuk më vie ma as edhe të bërtas
Çdo çast të jetës më vjen të pëlcas
I mbyllur si dikur poetët n'kullë t'fildishtë
Kurrë s'kam besue se vjen kohë e trishtë
Për fjalën është mendue sot të jetë e lirë
Jo ende të ketë frikë e të rri në errësirë
Ku s'kanë besim në të ma akademikët
Nëse lirinë e fjalës e kanë bolshevikët
Kam frikë në më humbë libri im i shejtë
Më rrite dhe ma fale kohën e shtrejtë
Më bëre të më njohin tërë një botë e mirë
Sepse ty të kisha të vetmën ëndërr të lirë
Ç'ËSHTË ME NJERIUN SOT
Çështë me njeriun sot
Kur të thotë ,ah sa të dua
Aq larg shkon sa të kapet
Si mishi n'thua
Dhe ti i beson fjalëve të tij
E mendon veten së je vetë ti
Jo,ma mos beso në asnjë fjalë
Beso në botën së qenka përrallë
Nëse do t'i besosh të vertetës
Janë lapidarët që i flasin jetës
Nëpër fytyrat tona jetojnë
Është tjetër gjë nëse na i kujtojmë
Beso në një det të madh shumë
Ku thellësisë së tij s'i matet fundi kurrë
Kështu njeriu ka gënjeshtrën e tij pa kufi
E verteta është kur si hero t'ikën nga jeta.
POPULL
Popull
me sy a pa sy
Popull
Me vesh a pa vesh
Popull
I lashtë sa vetë jeta
Popull
I pafuqishem për të urrye
Asnjëherë marionetë e dikujt
më i shërbye
Popull
Me histori plagësh homeriane
Me dritë dielli në vend të llambës
Popull
Krenar për krenarinë e plisit
Të shqiponjës dhe t'fisit
Popull
Edhe pas pesë shekuj të ferrit
E rujte emrin bac Ademit e t'Gjergjit
Popull
Sot më shumë së kurrë të duhen sytë
Për t'i pa bajlozët e detit dhe t'malit
Kah na vjedhin tokën e t'parit
Popull
Zgjohu me uratën e luftëtarëve n'beteja
Shih lapidarët në çdo cep të Shqpnisë
Do duhej të ishte krenaria e lirisë
Populli im i mirë
Nepër të gjitha kohët dhe stuhitë
Kurrë nuk u ligështove as nga tradhtitë
Populli im
Më shiko në fytyrë dielli
Në të njëjtin djep me Yll Davidi
Nënat tona na rritën për këtë ditë.
