Kulla e lirisë
-Muhamet Dervish Çekajt
Me gurë atdheu dhe shpirt Korifeu
Krijove Kala e ç'hata për atë kohë
Të pakohë
Sot rrënjët e mia dardane ruhen këtu
Si relikt muzeu të betejave për tokën e gjallë
Bashkë me fytyrat e luftëtarëve të lirisë
Në këtë Kullë të brezave të plisit
Këmbëkryq u ulën zotnat e Durrahut
Përkrenarja e Gjergjit është hymni i besës
Ku s'kanë ikur betejat për kujijtë e ndarjes
Dymijë vjet lashtësinë pellazge e mbajnë brenda
Kulla që ruajë Mic Sokola e shumë emra
Sa lartë i lartësove dritën e diturisë së Naimit
Brenda oxhakut je ulur këmbëkryq vetë
I dymijëti luftëtar o Muhamet D.Çekaj
Po ta ringjallin jetën dhe të vertetën e Kullës
Arbeni me shtatë vëllëzërit e thuprave të pathyera
Kështu sërish e bëjmë Shqipminë e Fishtës
Sikur kjo Kullë që rriti e kaliti liftëtarë atdheu
Si Sali Çekaj, Ismeti ,Maxhuni e të tjerë.
Ç'më thua a ç'të them poet
Liria në sytë e Havzi Nelës
-Poetin që e varën në litar veç pse ish poet
Të kam ditur e dashur
Për faqe t'bardhë
Shqipni
Ti më dole Faqe zezë
Nuk ju besova syve t'mi
Kur ma vëre litarin n'fyt
Nuk e kuptove se jam poeti yt
Si ta shoh lirinë pa sytë e mi
Vdekja e fundit të qoftë Shqipni.
Lutje
Sërish erdha t'i bëjë lutje yllit të Davidit
T'ia ngjalli shpresat qytetit të thyer
Që ngjanë me Zotin tim Alban
Sa me fat që i falëm këtij populli
Kur më dhuroj kurorën e Amerikës
Çfarë t'i them jetës sot e dymijë vite pas
A do të kishim mbetur sërish n'legjendë
Të lexohej diku për ne ndonjë përrallë
Në shpirtin tim jeton Fishta i gjallë
Kurrë nuk i besuam të vertetës së hidhur
Të lënë peng nëpër faqet e historisë
Pa i besue përse Homeri u vërbue
Në këtë ditë të shejtë lutje i bëj Gjergjit
E puthi shpatën e tij dhe kryqëzohem
Në emrin tim dhe bac Ademit
Zjarreve prekaziane ju falëm.