I
Mos kujto, se t’harrova Nanë
Më mungon, t‘gjithëve ju kam thanë
Kur më thirrshe, menjëherë me ardhë
Gjithçka bajsha, për ty, me qenë pranë
II
Pak kam ba, me vete kam thanë
S’ikur t’shihja, n’Mekë do t’nisem n’kamë
Kur kërkojsha, shumë shpesh një këshillë
Si fëmi më msoje me t’mirë
III
Fjalë e nanës, kur t’sillet rreth kokës
Më e madhe se urtësia e botës
Veç kujtimet tash m’a zbusin zemrën
Bi e qohem me të shenjëtin emër
IV
Tash nuk t’kam duart me t’i puth
Tash nuk t’kam ti për mu me u lut
S’mbetka njeriu jetim veç n’rini
Malli i nanës të mbytka gjithënji
V
Mos ke frikë nanë të lutem fortë
Prej këndej t’due edhe sot
Rrugën e jetës nga ty e mësova
Plagën e zemrës nga ty e shërova