Për ata andej
ne erdhëm këndej.
Ata që janë andej
do vinin këndej.
E dinë ata andej,
më mirë është këndej.
Vërtetë mirë andej,
por më mirë këndej,
por nuk ka andej
krejt çka ka këndej.
Nuk mundet andej
Sikur edhe këndej.
Më me qejf andej
por që t’jemi këndej,
se është e jona andej
dhe e huaja këndej.
Me qejf këta këndej,
do donin t’ishim andej
S’brengosen këta këndej,
si ndjehemi andej.
Vuajmë ne këndej
pse nuk jemë andej.
Kështu është këndej
mendojnë, ata andej,
të lumtë ne këndej
që nuk jem andej.
T’gjith duan këndej
e askush andej.
Po t’vinë t’gjith këndej,
Kush do mbes andej?
Kush n’a solli këndej
do rrinte andej
se s’guxon këndej.
E për të, andej
është më mirë se këndej.
Për ata andej
si duan më këndej,
u duhen andej.
Ç’duan krejt këndej?
Dikush duhet andej.
Mjaft jemi këndej.
K’shtu e ke andej.
Ne po çajmë këndej
për ata andej.
Por lotët këndej
janë më të mëdhenjë këndej.
Kush është këndej,
ka dikend andej,
dhe herë është këndej,
prap kthehet andej.
Hjek e vuan këndej
të ndihmoj andej.
Me kokë është këndej,
me zemër andej.
Krejt do jepte këndej
t’ish më mirë andej
dhe pret nga këndej
t’bëhet mirë andej,
ta lëshoj këndej
që të k’naqet andej.
Ftohtë është këndej.
nuk është si andej,
se dielli këndej,
nuk nxen si andej.
I zbehur këndej.
i huaj andej,
mu sikur këndej.
T'lumtë ata andej
që nuk janë këndej
por janë veq andej,
se ne që jem këndej:
As andej e as këndej!
