Shqip do të flasin sa të jetë jeta,
Bijtë e shqipes gjithkah janë,
Në këtë gjuhë që është më e vjetra
E si popull më i lashti në Ballkan
E ruajti nderin e krenarinë
Në furtuna ballkanike me plot acar,
Ruajti ndërgjegjen, besën e burrërinë
Mbi të gjitha, gjakun shqiptar.
Prinin në luftëra shumë atdhetarë
Për t’ua ndërprerë rrugën lakmitarëve
Që donin ta zhbënin shtetin shqiptar
E ta zhdukin racën shqiptare.
Rebesheve të moteve iu përballuan,
Shekujve të acartë në vazhdimësi,
Ballëlartë e sypatrembur qëndruan
Për ta fituar të shtrenjtën liri.
Zbardhi drita lindi dielli,
Jeta po kthehet ngadalë për së mbari
Prejse nga këto troje u zhduk terri,
Dinjitetshëm filloi të rrojë shqiptari
