I kaloi befas parasyshë.Si një hije.Si një ëndërr.Si një ëndërr e bukur.Si një zanë mali me linja të mahnitshme trupore...
-Sot qenke pa të brendshmet,zemër!
Ajo ktheu shikimin nga ai.Në shikimin e saj nuk kishte as urrejtje as zemërim.Përkundrazi.Në atë shikim kishte një buzëqeshje të ëmbël...magjike.Ai shikim i saj aq i ëmbël e aq magjik sikur e trullosi atë.Dhe për ca momente mbeti pa fjalë.Ndërkaq ajo ktheu shikimin në drejtimin nga ishte nisur dhe vazhdoj hapërimin.
-Vëmë bast! Ti sot ke dalur pa të brendshmet, zemër!
Ajo ndaloi hapin dhe ktheu sërish shikimin nga ai.Shikimi i saj ishte po aini pari: i ëmbël...magjik...premtues.
-Kush të tha se unë kam dalur pa të brendshmet sot?!-u degjua një zë i ëmbël tek dilte nga goja e saj.
-E kuptova nga lëvizjet tua, zemër!-dhe bëri një hap drejt saj.Ajo bëri një lëvizje koke si të donte t'i tregonte se nuk i interesonin fjalët e tij dhe vazhdoi rrugën.
-Vëmë bast, zemër! mos ik!
-Dhe nëse e fitoj unë bastin çfarë do të më dhurosh!-thua se këndonte ajo me zërin e ëmbël.
-Do të dhuroj një puthje të ëmbël, zemër!
-Ua, kaq pak!-ia ktheu ajo si me habi.
Përgjigja e drejtpërdrejt e saj sikur e gozhdoi në vend atë.Për ca çaste sikur ia ndërpreu atë vrullin dhe elanin që kishte pak më parë.
Bukuria e saj, ëmbëlsia e fjalëve që tingëllonin aq bukur tekni nxirrte nga goja e saj, ajo buzëqeshje e saj krejt origjinale dhe magjike...sikur e kishin goditur drejt e në zemër.
Ajo nuk po ikte.Po priste fjalën e tij.Fundi i fundit ai e kishte ngacmuar i pari me fjalë...Përveq kësaj edhe ai ishte i bukur dhe mjaftë sharmant.Po i pëlqente edhe asaj.
-Jam krejtësisht i bindur se sot je pa të brendshme, zemër!Dhe këtë nuk mund ta kundërshtosh!
-Po ti vetëm me të brendshmet e femrave merresh derisa i përmend aq shumë?!
-Lëvizjet tua zëmër tregojne vetë se sot je pa të brendshme! Ti mbase nuk i vëren ato,por ato tregojnë vet!
Pas kësaj përgjigjeje pa se në fytyrën e saj po shfaqej një lloj skuqeje që i shfaqet femrave kur ato për në arsye apo një tjetër ndihen të turpëruara.
Meqë ajo nën tisin e asaj së skuqure nuk po fliste,por po qëndronte e mëdyshur nëse do të qëndronte edhe më tutje apo të ikte ai vazhdoi:-Megjithate ke bërë mirë që sot ke dalur pa të brendshmet,sepse lëvizjet tua po to tregojne bukurinë magjike të trupit tënd!
-Mos po e tepron paksa?!-pyeti ajo me një zë që ishte larg të zemëruarës.Pëkundrazi.Zëri i saj ishte i ëmbël ashtu siç vazhdonte të ishte edhe buzëqeshja e saj...
Ai bëri edhe ca hapa në drejtim të saj dhe kur ishte aq afër nga ku mund t'i jepte nje të puthur, ndjeu erën e parfumit të saj dehës.
Ajo sikur e pikasi qëllimin e tij dhe në mënyrë pothuajse instiktive bëri një hap prapa.
-Kërkoj ndjesë nëse të bezdisa,zëmër!-dhe e shikoi drejt në sy.
Ai shikim i tij aq i ëmbël dhe depërtues sikur e robëroi zemrën dhe shpirtin e saj.Dhe mbase e tronditur ëmbël edhe do të rrëzohej sikur tjetri mos ta shtrëngonte fort për trupi dhe krejt papritmas ta puthte me një afsh të papërmbajtur.
-Kerkoj sërish ndjesë për këtë veprim timin mbase të ngutshëm-ia bëri ai pas shkëputjes së buzëve të tij nga buzët e saj.Dhe kur ai po priste që ajo ta sulmonte me flalët më të rënda për atë veprim të tij ajo sërish vetëm i buzëqeshi.Buzëqeshja e saj si dhe era e parfumit që lëshonte trupi rëzëllitës i saj bën që ai ta mbulonte me puthje të panumërta atë trup magjik dhe të ëmbël...