QIELL, ATDHEU IM
Viteve me shumë e pak zero
në dyert e njerëzve
engjujt trokasin
para hedhin gurin
dhe nisen lartësive
kot dhomave ngujohen
zvarranikët
deshëm apo nuk deshëm
ftesës sate
nuk mund t’i thuhet jo
dje si sot
sot si nesër
tek Ti shpiejnë
të gjitha rrugët
Hyj.
GOZHDUAR NË TË DJESHMEN
Dje ishte më mirë
ai ishte aty
sot
një grua
u zgjua e ve
e përhumbur
u mundua
tu jape jetë
çasteve të fundit me të
copëzat e mbetura
t’i mbledh
një flutur
zuri vend
mbi fustanin e saj të zisë
gjumi i zuri
pranë varrit të tij
vajtose e bënë
kokë më kokë.
KUDOQOFTË
Dritë
pa hije
fshehur
në mjegull
jetës i dhuron
lule të bardha
një qiri
afër teje
ndriçon
vajton shpirtin
diku.
VJESHTË NË VARREZA
një shqiponjë e zezë
dy kuaj të kuq
tri lule të bardha
pas një qerre
mbi të
një aktivol i hapur
edhe sot
kostarët
kanë përvjelur mëngët
mes drunjëve
presin dritën
në mijëra copëza.
PËRGJITHMONË
Edhe kur
të jem larg
mos e shuaj
dritën
lëre natën
të digjet
zemra jote
në timen rrahë
derisa
shpirti të këtë frymë.
FLOKËKALTRA
Mëngjesi hodhi
një copë drite
në det
larg nga bregu
anije e bardhë
lëkundet valëve
një zog i zi
hap krahët
mbi ujëra ecë
dritare e hapur
përplaset nga era
nata
ju dorëzua shiut
mbi mur
u shtri
hije e huaj
shpirti
në trupin e saj
u dridh.
VITET E DRITËS
(Kryetrimit-Gjergjit)
Nga lindja në perëndim
rrokullise gurin
tokës së të parëve tu
mbi zjarr ece
prushin e flakës së shuar
mblodhe atdheut
u miqësove me shiun
mur kështjelle u bëre
vetëtimave u preve rrugën
sa herë u takuan
qiellit mbi ty
me fytyrë nga deti
diellit i fole
një dimri të madh
era të zgjati dorën
të prekësh retë
kohës i plasi buza
liria u zu peng
mes shkëmbinjëve
pesë shekuj.
LIRIA
Të jesh i lirë
do të thotë
të miqësohesh me shiun
pa pasur drojë
nga vetëtimat
sot
të nesërmes
t’i japësh shpirt
të kapërcesh vetveten
e prapë të hysh
në lëkurën tënde
asnjë litar
të mos e lidh fjalën
erërave të shtëtitesh
e të mos mjaftoj koha
me jetën
të bësh dashuri çdo ditë
në shtratin e ëndërrave tua.
KRONISTI
Sylodhur
tërë ditën u end
fushës së mëllenjave
era e barti
mjegullave të murme
një ujk i bardhë
i dëftoi rrugën
tek lugu i thanave
takoi lahutarët
në pesë kroje
lagu buzët
në mbrëmje
darkoi me kalorësit
e ardhur nga larg
natës i mori erë
të nesërmen
u baltos jeta
dheut të kuq
vdekja u përkund
tokës së tymnajave
vajtoset zunë
vendin e vashave
dielli
u zhvendos diku tjetër
ujërave të mëdha u arratis
ai nuk e shkroi
as dhe një fjalë
shpërlau duart dhe iku
andej nga kishte ardhur
askush nuk i besoi
gjërat që tha
pos varrëmihësve.
NDRYSHE
Kohës
i plasi buza
të gjitha fijet e dritës
u këputën
në anën tjetër të erës
shëtiten fjolla bore
gurë të bardhë
nën ujë
marrin frymë.
PUHIZË
Unë doja
më shumë nga ti
ti
gjithçka nga unë
frymë mora
nga goja jote
hukamë
brymë
e bardhë
puthjet lanë dhomën
pa e kafshuar natën
atë natë.
NESËR
në botën time
le ma shumë
se sa more
ma tepër
se vetëm një gjurmë
po u takuam prapë
n’përtjejetë
n’grykë kemi me u marrë
si këtyne herave
me po atë zjarr
me po at’ mallë
që shkrin.
BRENDA MEJE
Edhe pse
gjunjët tanë
nuk u prekën ndonjëherë
ti fle çdo natë
në ëndrrrën time.
Anton Marku, M.E.S, MA, Vjenë/Austri ([email protected])
Anton Marku u lind më 15 gusht 1971 në Gjakovë, ku kreu shkollën e lartë pedagogjike ‘‘Bajram Curri”-dega gjuhë dhe letërsi shqipe. Fakultetin juridik e përfundoi në Universitetin e Prishtinës, ndërsa në Universitetin e Vjenës magjistroi shkencat politike (studimet ballkanike dhe evropiane).
Ka nëntë vite që jeton dhe punon në Austri. Shkruan kryesisht poezi për të rritur, por dhe prozë të shkurtër. Deri më tani ka botuar tetë libra me poezi. Disa nga veprat e tij janë përkthyer edhe në gjuhën angleze, gjermane, rumune, ruse, arabe dhe kroate:
1. ‘‘Cikloni i dashurisë’’, (2000)
2. ‘‘Gjurmë mbi hije’’, (2002)
3. ‘‘Dielli i mesnatës’’, (2004)
4. ‘‘Vizioni blu’’, (2010)
5. ‘‘Në duet me vetveten’’ (2012)
6. ,,Du meine Stimme’’ (në gjuhën gjermane‘‘Ti, zëri im’’), (2018)
7. ‘‘Ishujt e Jetës’’ (2018)
8. ‘’Islands of life’ (në gjuhën angleze ‘‘Ishujt e Jetës’’), (2018)
Ai po ashtu është prezantuar edhe në disa revista dhe antologji me poezi dhe tregime të shkrimtarëve me origjinë të huaj që jetojnë në Austri, si dhe në antologji të krijuesve shqiptarë në mërgim.
Anton Marku është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, Lidhjes së Krijuesve Shqiptarë në Mërgatë, Lidhjes së Shkrimtarëve të Austrisë, i PEN Klubit të Austrisë, Organizatës së Autorëve të Austrisë-IG, i Klubit letrar ‘‘Gjon Nikollë Kazazi” të Gjakovës si dhe i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Krijuesve Shqiptarë në Austri ‘‘Aleksandër Moisiu’’.
