Politika na përthithë nën gjeratoret e saj,
në valë të turbullta na përpëlit orë e çast,
herë na tundon me premtime magjepse,
herë na mbush shpirtin me vrer e maraz.
“Vëmë dorën n`zjarr” për udhëheqësit partiakë,
bëjmë tifo rreth tyre të azdisur dhe të harbuar,
për partinë flijohemi e për liderin “lëmë kokën”,
për ta vëmë bast nderin dhe jetën tonë t`çmuar.
Politika na deh e mistershëm na hipnotizon,
24 orë, “Non Stop” për atë flasim e mendojmë,
edhe kur shohim që “dallgët” e saj na mbytin,
dhe kur n`dritë t`diellit liderët na mashtrojnë.
Rendim pas saj si të verbrit njëri pas tjetrit,
s`ndalemi edhe kur na shfaqet një humnerë,
shumë vonë pikasim dhelprën bishtdredhur,
q`pas kërdisë së parë, ç`ka mbetur na i merr.
Shkojmë pareshtur në sheshe e demonstrata,
zbrazim zemrat, ngrihemi e kërkojmë drejtësi,
befas ata rishfaqen me “shqetësim”para nesh,
dhe si shenjtorë na premtojnë “një fillim të ri”.
Jeta na ka “dal borxhit” me përvoja t`hidhura,
por ngaqë s` nxjerrim mësime, digjemi përherë,
sa kohë që liderët “tru gomari” do të na shtien,
do themi zemërgjerë:“Ta provojmë dhe njëherë!”
