E dua një pikë uji nga krojet atje buzë Valmorit
Mbrëmjeve të vona ta takoj hënën që bën dritë
Dua një pikë uji nga burimet e malit të Tomorit
Ta shuaj njëherë etjen që më merr mua çdo ditë
E që mallin e shpirtit gjithmonë e mban zgjuar
Mallin për një pikë uji nga krojet atje në Mirditë
Malli për bjeshkën që zoti shqip e ka pagëzuar
Ku shqip rënkojnë Zanat që bjeshkën e ruajnë
E shqip urojnë nënat për fëmijet që janë larguar
Që nëper skajet e kësaj bote sikur unë vuajnë
Jetojnë me etjen e mallit edhe për një pikë uji
Me ëndrrën që të kthehen dhe etjen ta shuajnë
Me ëndrrën që të bashkohen prap atje në Krujë
Prap me Zanat e malit një valle shqip ta hedhin
Atje ku etja shuhet edhe vetëm me një pikë uji.
