DHEMBJET S'JANË PLAGËT E MIA
Asit Fadil Vokrrit
Dhembjet nuk janë plagët e mia të fundit
Ato i ruaj për secilin varg kur më vie koha ime
ndaloj t'i shkruaj
Po i kam fjalët
që s'dinë të fundosin asnjëTitanik
Më kishte marrë malli
t'i dëgjoj simfonitë e Betovenit
Atëherë kur ushtarët e lirisë
thyen gurët e Kosharës
Liria ime u bashkua
me tokë e qiell të ri
Deri të zjarrët e ferrit
u bëra edhe unë Gandi i ri i Kosovës
Hoqa dorë nga udhëtimet e pafundme
tw rrugës Via Egnatia
Mjaft më bëri të dehur
kjo rrugë e marrë
Nuk dinim në fillim
në ishim njerëz të tokës
a djajë të krisur të Hiroshimës
Për pak sa dola nga epruvetat e shekullit 21
Opëracionet e kafkës sime
bëheshin në kokat e minjve të shtëpisë
Lavdi për heronjtë
që s'janë ma në mesin tonë
Ata bashkë me mësuesit
kryen misionin e shejtë të atdheut
PS-Falenderoj z.Bislim Selmanin për idenë