Duke u takuar me krijues, duke folur për krijimtarinë, duke lexuar të shkruarat, bëhet një jetë nxitëse për të shkruar e krijuar. Në vazhdën e lëximeve të mia, me andje të vertetë, lëxova përmbledhjen me poezit “Ndryshe ëndërrova”, e autorës, Ymrije Beqiri.
Gjatë lëximit të kësaj përmbledhje me poezi shoh jo vetëm ato kuptime dhe mundësi të vargut dhe të figurës poetike, që i sheh edhe lexuesi, por edhe ato që, shpesh, nuk vërehen as nga disa prej kritikve letrar.
Derisa lëshoj shikimin në thellësitë e vargut poetik, nxjerrë në sipërfaqe domethënien e vargut, ku zbulojmë një thymje shpirtërore të poetës, Ymrie Beqiri, por jo deshpërim, goditje malli por jo dorzim, si shprehje më e mirë e njeriut të fortë. Në të njëjtën kohë shfaqen mirëdashja, dhemshuria, falja dhe dashuria, veti këto që rrallë i hasim në botën që na rrethon.
Nganjëherë, autorja, flet me vrerin e shpirtit të saj. Sikur derdh lotë dhimbjeje, kur thotë:
“Nuk do derdhi lot në këtë përvjetor,
që ti mbushe plotë njëzet,
që kur re me armë në dorë,
për me mbetë e gjallë për jetë.”
Përmes shprehjes artistike, autorja interpreton jetën si një mister, që nxjerrë pyetjën, Pse?, ku autorja, në harmoni me mendimet e thella të saja, disi, kërkon t'i jep domethënie jetës duke ndjekur artet e bukura; krijimtarinë dhe humanizmin, për t'i frenuar vuajtjet.
Përmes vargjeve të poezisë: “Dashuria ime”, shohim se gratë meritojnë vemendje e kujdes më të madh, gjë që autorës nuk i është dhënë mjaftueshëm. Përmes vargut shpjegon përse shpesh zhgënjehet edhe kur dëshiron të bëjë të mirën.
Përpëlitjet e autorës, Ymrije Beqiri, janë të shpirtshme parë në aktin e rrafshit krijues. Ajo, thur vargje vetëm kur diçka e mbrenshme e detyron.
Tek vargjet e poezisë: “Kujtim do e mbaj këtë ëndërr të bukur”, lexojmë:
“Kujtim do ta mbaj të ëmblin përqafim,
dhe puthjen që ta dhash në cep të buzës,
syrin e bukur mbushur plot shkelqim,
dhe drithërimat që na kaluan trupit.”
Komunikimin e saj me vetvetën dhe lexuesin përmes gjuhës së vetmisë e shpreh tek vargjet e poezisë: “Agoi dita”, kur thotë:
“Më ngushton shpirtin vetmia
mbetur vet në fillim kësaj dite,...”
Me ndershmëri intelektuale e humane, i kushton vemendje luftetarëve të lirisë. Vargjet e poezisë “Luftetarëve të lirisë”, e frymzojnë lexuesin, kur thotë:
“Ju shoh plagët e luftës,
ju shoh në ditë lirie,
më ushton krisma e pushkës,
o, trima, luftetar të kësaj Dardanie.”
Autorja, Ymrije Beqiri, përmes vargjeve e kësaj përmbledhje ngushllon edhe kurbetqarët, ku fuqija e fjalëve poetike shfaqet më së miri tek vargjet e poezisë: “ Plisi i bardhë”:
“Bash nga xhepi i zemrës sime,
nxorra unë një piktur t'vyer,
ishte trualli i tokës time,
n'mes, zemra ime e thyer.”
dhe vazhdon:
“Merre vëlla këtë pikturë,
e ma qo në trojet e mija,
m'i thuaj nënës s'e harroj kurrë,
s'kam më t'shtrenjtë se Shqiperia.”
Dhe, për fund; Autorja, Ymrije Beqiri, i takon një moshe të formuar për të lëvruar me sukses në fushën e krijimtarisë. Andaj, përmbledhja me poezi, “Ndryshe ëndërrova”, krijon një copë biografie të jetës së autorës, të cilat kanë lënë gjurmë në të kaluarën e saj.
