Asnjë dashuri nuk është njësoj dhe ne nuk duam gjithmonë në të njëjtën mënyrë. Çdo marrëdhënie që ne krijojmë përgjatë rrjedhës së jetës sonë është unike dhe e jashtëzakonshme, edhe nëse fundi i saj është plot trishtim dhe zhgënjim.
Dikush, pas mbylljes së një marrëdhënieje, shpreson se nuk do të mposhtet dhe do t’i përmbush të gjitha pritjet dhe shpresat e tij. Megjithatë, të qenit çift gjithashtu nënkupton ndërtimin e një marrëdhënieje dita-ditës, duke respektuar dallimet dhe ngjashmëritë.
Dashuria është emocioni më kompleks që mund të përjetojnë qeniet njerëzore. Ndikimi i saj në tru është aq intensiv saqë është e pamundur të harrohet një marrëdhënie e së kaluarës sonë. Dashuria jeton, nganjëherë humbet, por nuk harrohet kurrë: mësojmë të jetojmë pa atë person që na ka bërë të lumtur dikur.
Dashuria që nuk harrohet kurrë
Ka dashuri që na lëndojnë, na ndryshojnë dhe na bëjnë që kurrë të mos duam të biem përsëri në dashuri. Kjo e fundit nuk është rruga e duhur për t’u marrë me situatën. Një gjë që duhet ta keni të qartë që nga fillimi është se nuk duhet t’i jepni dikujt aq shumë fuqi sa t’i lejoni ata të mbyllin dyert e lumturisë sonë.
Marrëdhëniet me përvojë, pozitive ose negative, duhet të pranohen, të kapërcehen dhe të integrohen në ciklin tonë jetësor si përvoja kuptimplota nga të cilat duhet të mësojmë.
Dashuria që humbëm dhe që na ka bërë të lumtur
Le të fillojmë duke folur për ato marrëdhënie të rëndësishme që na kanë bërë të lumtur në një moment të jetës sonë. Ju duhet t’i shihni ato si një dhuratë, edhe nëse fundi është plot trishtim.
Mbani gjallë përvojën tuaj. Të gjitha momentet e jetës sonë që na kanë sjellë gëzim dhe lumturi janë të rëndësishme. Për këtë arsye, është e nevojshme të dihet se si të mbyllet një kapitull pa hidhërim.
Mundohuni të mbani mend gjithmonë aspektet pozitive të kësaj dashurie. Nëse ju kujtohet vetëm fundi traumatik, dhimbja juaj do të peshojë më shumë në mendjen tuaj sesa shpërblimi i jetesës së një marrëdhënieje që ju bëri të rriteni me emocione pozitive.
Mbani mend se njerëzit kalojnë një pjesë të madhe të jetës së tyre duke kujtuar, pak nga pak, sytë tanë fokusohen më shumë tek e shkuara sesa tek e tashmja.
Çfarë ju bën të përqendroheni te dështimi nëse ka pasur momente të shumta lumturie? Buzëqeshni dhe ruani aspektet pozitive. Është një trashëgimi që jo të gjithë njerëzit mund ta mbajnë ose kenë: ju jeni me fat.
Dashuria që na ka dëmtuar në të kaluarën
Ka dashuri që lëndojnë sepse kanë thyer modelet tona të respektit, bashkëjetesës ose dashurisë. Duhet të kihet parasysh se mbyllja e dyerve të dashurive të reja vetëm për shkak se dikush na ka dëmtuar është si mos pranimi i trëndafilave, sepse kanë gjemba.
– Mos harroni se një nga synimet tona në jetë është të jemi të lumtur. Nuk ka rëndësi se si e merrni atë, qoftë vetëm ose së bashku me një person tjetër. Ajo që nuk duhet të bëjmë është t’i mohojmë vetes mundësi të reja vetëm se patëm një përvojë të keqe.
– Dashuria që lëndon kurrë nuk harrohet, por çdo ditë do të bëjë më pak dëm dhe do të mësojmë të jetojmë me një kujtesë që nuk paralizon, që nuk kufizon.
– Pranoje se në dashuri, ashtu si në jetë, ka njerëz të mirë dhe jo të mirë në hapjen e zemrave të tyre dhe formimin e një çifti.
Një kurth tjetër në të cilin nuk duhet të biesh është të mendosh se përgjegjësia është e jotja. Ka njerëz që gjithmonë thonë “Pëlqej njerëzit e gabuar”, “Unë jam fajtor për vuajtjet që të tjerët më japin, për dështimin e një marrëdhënieje”.
– Mos rregullo dhimbjen. Mos u bë armiku ose vuajtja juaj. Një marrëdhënie e kaluar është një hap i kaluar. Është e kaluara dhe ju duhet të mësoni të eliminoni akuzat negative: pakënaqësitë, fajin, zemërimin…
– Vazhdoni të avanconi në shkallët e jetës. Dashuritë janë jetuar, ato janë gjykuar me gjithë intensitetin e mundshëm. Kur i humbim, qajmë ose ankimojmë për një periudhë të pacaktuar kohe. Dhe pastaj duhet të mbetet vetëm kujtesa. Dhe kjo kujtesë duhet të jetë pozitive, si një dashuri që ka qenë e vlefshme për dhimbjen ose dashurinë nga e cila keni mësuar dhe ju ka bërë të pjekur.
Çdo gjë është përvojë, gjithçka është jetë e jetuar. Dashuria është një aventurë që gjithmonë ia vlen ta jetosh, nëse dëshiron të bësh gjithçka në mënyrë të pjekur dhe të ndërgjegjshme.
