Kush nuk ka bërë një selfie? Dikur ato quheshin vetë-portrete dhe ishin me të vërtetë të rralla ose bëheshin për një arsye specifike. Megjithatë, sot, bërja e fotografive është bërë një modë. Mjafton të hapni rrjetet sociale për të parë sesi fotografitë personale janë shumë më shumë se ato të peizazheve ose fotove me miqtë dhe të afërmit.
Por, pse bërja e të ashtuquajturave selfie është bërë kaq e rëndësishme? Dhe kur mund të konsiderohen problem?
Selfie, kur mund të bëhet fjalë për një problem
Shumë ekspertë e lidhin maninë e të bërit selfie me egoizmin, një problem shoqëror i kohërave tona. Një studim i posaçëm ka krijuar tre faza për këtë problem duke filluar nga më pak seriozët deri tek më të rrezikshmit për ata që vuajnë prej tij. Është një studim indian i kryer nga universitetet e Universitetit të Nottingham Trent dhe Thiagarajar School of Management që ka analizuar rreth 400 pjesëmarrës indianë. Zgjedhja e Indisë nuk ishte e rastësishme, pasi është vendi që ka më shumë përdorues të regjistruar në Facebook dhe më shumë raste vdekjesh pas një përpjekje për të bërë selfie në vende të rrezikshme.
Studiuesit dolën në përfundimin se ekzistojnë tre nivele të selfie-ve që mund të konsiderohen të rrezikshme:
Kufiri: Kur bëni selfie të paktën tre herë në ditë por pa i postuar ato në rrjetet sociale
Akute: Kur bëni të paktën tre selfie në ditë dhe i postoni të gjitha në rrjetet sociale
Kronike: Kur bëni selfie gjatë gjithë ditës dhe publikoni më shumë se gjashtë në rrjetet sociale
Siç mund të merret me mend, niveli kronik u identifikua si më i rrezikshmi.
Por çfarë na shtyn të bëjmë selfie? Studiuesit kanë identifikuar gjashtë arsye:
Përpjekja për të rritur vetëvlerësimin e një personi
Shpresoni të përmirësoni gjendjen shpirtërore
Dëshira për tu ndjerë të lidhur me të tjerët
Kërkimi i vëmendjes
Nevoja për të krijuar kujtime
Konkurueshmëria që na shtyn të tregojmë se jemi më të mirë
Sa më shumë arsye të ketë, aq më serioze bëhet situata.
Sa serioze është të “vuash” prej tyre? Për momentin, bota shkencore është e ndarë midis atyre që e konsiderojnë si një çrregullim psikologjik dhe atyre që e bëjnë atë thjesht duke iu nënshtruar nevojave. Sidoqoftë, kufiri mes të dyve është shumë delikat dhe me siguri nuk do të kalojë shumë kohë përpara se studimet e reja të japin një verdikt më unanim.
Ndërkohë, ajo që është e qartë është se nevoja për të treguar vazhdimisht veten fsheh një narcizëm themelor. Midis këtyre ekziston nevoja për t’i treguar botës që ke një jetë të përsosur, nevojë për të marrë komplimente falë një selfie-je perfekte dhe për t’i treguar të gjithëve se çfarë po bën në çdo moment.
Shkalla e ashpërsisë së këtyre nevojave është e lidhur ngushtë me kohën që selfiet zënë gjatë ditës dhe shkallën e ankthit që ndjen kur nuk i bën për një kohë të gjatë. Ajo që duhet mbajtur mend është se bërja e shumë selfie-ve mund të konsiderohet një problem, si dhe mënyra e ndikimit të disa çrregullimeve psikologjike, madje edhe të llojeve të ndryshme.
