Kur dikush vdes, si nuk largohet vetëm, por merr me vete një pjesë të shpirtit tuaj. Në këtë mënyrë ai arrin të fluturojë bashkë me ju. Kur dikush vdes, ai nuk largohet vetëm. Dëgjoni me kujdes veten tuaj, në këtë mënyrë mund të keni një udhërrëfyes për udhëtimin tuaj.
Kur dikush vdes, ai nuk largohet vetëm, ai merr me vete kujtimet, në këtë mënyrë ai mund të buzëqeshë gjatë udhëtimit në mënyrë që të mos mërzitesh. Kur dikush vdes, ai nuk ju lë vetëm, ai ju lë një pjesë të shpirtit të tij, në këtë mënyrë do ta dini se ai është mirë.
Kur dikush vdes, ai nuk ju lë vetëm, ai ju lë zërin e tij, në këtë mënyrë do të jetë ndërgjegjja juaj. Kur dikush vdes, nuk të lë vetëm, ju lë me kujtime, në këtë mënyrë do të buzëqeshësh me të.
Kur dikush vdes, ndodh diçka magjike, pak e pashpjegueshme. Kërkoni te të tjerët për një pjesë të tij ose të saj. Kërkoni mirë dhe do ta gjeni; ka shumë njerëz që kanë një pjesë të këtij personi, të hapur për njerëz të rinj, të bëjnë miq të rinj, t’i mbushin me dashuri, të qajnë dhe të qeshin me ta, të jenë si dy trupa dhe një mendje.
Kur dikush vdes, ndodh diçka magjike. Ju nuk dëshironi të largohet. Kur hidhni sytë, kjo ndodh sepse ai po kalon para jush; kur dridhesh, është për shkak se ai po të përqafon; kur ju pengoheni, kjo është për shkak se ai ju pengoi për të qeshur pak; kur qeshesh me vete ndodh për shkak se është duke të thënë një shaka dhe nuk e kupton dot.
Kur dikush vdes, nuk është për t’ju trishtuar, është e vështirë të kuptohet, por është e vërtetë.
Kur dikush vdes, është magjike… por është ende me ty.
