Kushtojini vëmendje asaj që po ndodh rreth jush, jo vetëm veprimet, por edhe fjalët që thuhen: Fjalë që mund të vijnë nga një fqinj, një mik, një reklamë në radio apo edhe një billboard. Sinkronizmi është një nga mënyrat që duhet përdorur për të komunikuar me atë që na rrethon, dhe nëse keni sy dhe veshë të stërvitur, do të zbuloni se asgjë nuk i lihet rastësisë.
Kur jeni në telashe, mos harroni të kërkoni shenja që mund t’ju udhëzojnë. Kërko pranë teje dhe besoji problemit tënd, dyshimeve, shqetësimeve.
Nuk ka kufizime për rastësitë që mund të gjesh në rrugën tënde. Dëgjo dhe vrojto me kujdes! Jepini peshën e duhur “rastësive” për të kuptuar zgjidhjen që duhet t’i jepni!
Rastësitë, sinkronitetet dhe sinjalet herët a vonë i ndodhin të gjithëve. Momente në të cilat duket se dikush donte të na jepte shenja nga qielli duke lëvizur fijet e ekzistencës sonë, ashtu si në një film. Studiuesi i parë që ka treguar se çështja nuk ekziston është psikiatri, psikanalisti dhe antropologu zviceran Carl Gustav Jung.
Rastësitë
Rastësitë janë ngjarje të rastësishme që paraqesin një përputhje të fakteve që duken se ndodhin ose përsëriten pa ndonjë arsye. Për shembull, kur takojmë një person të panjohur në vende të ndryshme gjatë së njëjtës javë. Jung, i cili hulumtoi dhe na kaloi atë botë të fshehtë dhe misterioze që na takon: pa ndjenja, simbole, ëndrra, na flet për “sinkronizim” ose “rastësi të rëndësishme”.
Sinkronizmi
Termi “sinkronitet” përcakton të gjitha ato rastësi, lidhje midis dy ose më shumë njerëzve, ngjarje, situata, objekte që logjikisht nuk kanë asnjë rëndësi me njëri-tjetrin, por përkundrazi kanë një kuptim dhe një sens për personin që i vëzhgon ose i jeton ato. Një lloj qartësie e brendshme që krijon mahnitje dhe emocione.
Si ndërhyn kujtesa në rastësi dhe sinjale?
Jung shpesh përdor një citat të Lewis Carroll në “Liza në botën e çudirave ” për të shpjeguar sinkronizmat: … është një kujtim shumë i dobët që kujton vetëm atë që ka ndodhur tashmë. Çfarë do të thotë? Do të thotë që kujtesa jonë përmban jo vetëm kujtimet e asaj që kemi jetuar dhe kujtohet, por edhe përvoja simbolike që nuk i mbajmë mend dhe ato që i përkasin përvojës së njerëzimit. Këto përvoja quhen arketipe dhe janë modele dhe parime universale.
Gjuha e kujtesës
Kujtesa jonë është e lidhur me një kujtesë më të lartë, një kujtesë kolektive, e cila na flet përmes gjuhës së rëndësishme të simboleve. Kujtesa jonë gjithashtu mbështetet në këtë kujtesë më të madhe. Simbolet na vijnë përmes përrallave, ëndrrave, legjendave dhe miteve. Ato na japin mundësinë për të nxjerrë shembull dhe energji nga modelet që janë dhënë në botë midis të gjithë popujve deri në ditët e sotme. Arketipet mund të jenë: mbreti, heroi, viktima, perënditë dhe perëndeshat.
Kur arketipet aktivizohen kemi perceptimin e posedimit të njohurive më të mëdha. A ju ka ndodhur ndonjëherë kjo?
Mesazhet e rastësive dhe sinjaleve
Çfarë do të thotë kur na ndodh një rastësi, një sinjal ose një ngjarje sinkronike? Do të thotë që shpirti ynë, në sajë të kujtesës sonë, po na jep një mesazh të dobishëm për rritjen tonë. Ai tregon drejtimin e duhur për të ndjekur ose na dërgon një paralajmërim për vëmendje. E bën këtë duke vizatuar simbole ose diçka domethënëse për ne dhe duke e transmetuar atë në një mënyrë disi “magjike” në mënyrë që të mund ta vërejmë dhe ta kuptojmë mesazhin.
Është një ndodhi apo rastësi?
Sa herë që mendoni për një person dhe ai ju telefonon, vonoheni nw një takim sepse të gjitha semaforët, absolutisht të gjithë, janë të kuq; keni menduar për diçka që dëshironi të bëni dhe u shfaq para jush, në çdo formë: një shkrim, një libër, një imazh, ju po përjetoni një rastësi. Skeptikët e quajnë rastësi dhe të gjithë janë të lirë të besojnë se çfarë është më e mira për ta. Sidoqoftë, nëse filloni të vini re se sa “mesazhe” ju vijnë çdo ditë, do ta gjeni veten duke u pajtuar me Jungun dhe me të gjithë ata mendimtarë, filozofë dhe shkrimtarë që kanë qenë në gjendje të dëshmojnë për vërtetësinë e kësaj filozofie të jetës.
Vini re, vetëm vëreni dhe kushtojini vëmendje. Kontrolloni nëse ajo që ndodhi kishte kuptim për ju. Shumicën e kohës do të zbuloni se ka një kuptim, një mesazh për ju.
Një filozofi e jetës dhe … vetë jeta
Rastësitë më pëlqen t’i quaj filozofi e jetës. Sepse në rastësi ose besoni në to ose nuk besoni dhe kur i pranoni dhe i mirëpritni në jetën tuaj, jeta hapet, shpaloset, duke ju treguar mundësi që nuk do t’i kishit imagjinuar kurrë. Jeni ju që bini në kontakt me pjesën më të thellë dhe intime të tuaj dhe dialogoni me të përmes ngjarjeve të jetës. Pyesni dhe përgjigjuni, kërkoni dhe gjeni. Përgjigjet dhe ato që gjejmë mund të mos na kënaqin gjithmonë ose të mbërrijnë menjëherë, por, zakonisht, gjithçka gjen kuptim dhe devijon rrugën tonë të përditshme, duke na drejtuar drejt asaj që është më e mira për ne.
Si t’i interpretojmë rastësitë, sinkronitetet dhe sinjalet?
Pyetja më e shpeshtë që lind është “Çfarë do të thotë e gjithë kjo? Çfarë po më thotë jeta?”. Gjetja e përgjigjes është shpesh e vështirë, veçanërisht kur arsyeja merr përsipër dhe përdor një dialog shumë të ndryshëm nga ai i shpirtit tonë. Për më tepër, mesazhet nuk arrijnë gjithmonë për të na dhënë një përgjigje të menjëhershme, ndonjëherë përgjigja dhe mirëkuptimi arrijnë pas një kohe. E vetmja gjë që më pëlqen të them është se mesazhet që arrijnë mund të kuptohen vetëm nga ne, në intimitetin tonë, askush nuk mund të na ndihmojë ose të na japë sugjerime!
