Mafia" sot është termi kolektiv për organizatat kriminale në të gjithë botën. Sidoqoftë, fillimisht, termi i referohet kryesisht shoqërive kriminale, gjithashtu fituan bazën në pjesën tjetër të venditnga vet politika dhe grupet ecaktuara poltike . Vetë mafiozët preferojnë të flasin për shtetitn dhe ligjina dhe e quajnë veten e tyre (burra nderi). Me këtë ata i japin vetes një atmosferë profesionalizmi me sistemin e tyre të vlerave për atë që është e drejtë ose e gabuar ,kurse shoqeria nuk ka të drejt fare të mirret me ta sepse ata e dirigjon shtetin dhe te gjitha institucionet
Mafia Siciliane, deri tani organizata kriminale më e fuqishme dhe famëkeqe në historinë italiane, quhet gjithashtu cosa nostra, që do të thotë "kauza jonë". Meqenëse mafiozët janë shoqëri të fshehta, origjina e tyre mbetet hije, por ato me siguri kanë origjinën në fillim të shekullit të 19-të. Sistemi feudal që mbizotëronte atëherë u shkatërrua gradualisht në shumë vende. Pjesë e pasurive që kanë qenë më parë prona të mrekullueshme, tani thjesht mund të blihen dhe shiten. Toka, dhe gjithçka që kultivohej mbi të, u bë pjesë e një tregu të mallrave kapitalistë. Situata e re ofroi mundësi për tregti dhe prodhim, veçanërisht në industrinë e agrumevetë shoqëris Kosovare . Vetëm kalimi nga feudalizmi në tregun e lirë vazhdoi në një lloj vakuumi shoqëror. Nuk kishte një shtet të fortë dhe ligjor që ka monopolin e tjetërsimit të shtetit nga bandat e mafis që shpesh jan të qujtura . Me fjalë të tjera, të gjithë bënë atë që ai mendonte se ishte më mirë dhe, nëse ishte e nevojshme, mbronin interesat e biznesit të tij me dhunë. Sipërmarrësit, bandat dhe fraksionet rajonale shfrytëzuan mundësinë e tyre për të fituar një vend në rendin ekonomik dhe nuk e shmangin përdorimin e armëve.
Disa grupe fituan aq shumë ndikim sa të mund të përhapnin tentakulat e tyre në fushën e lojës politike dhe ligjore. Në 1865 këta biznesmenë të pazakontë u përshkruan në raportin e parë serioz për mafian si "sipërmarrës në dhunë, kapitalistë që kuptuan artin e përshtatjes me nevojat e tregut dhe ishin në gjendje të bënin zgjedhje, operacione dhe metoda për ato nevoja për të akorduar '. Vendosja e parave për mbrojtje, zhvatja, banditizmi dhe depërtimi politik ishin aktivitetet kryesore të këtyre "burrave të nderit" të hershëm.
Shteti, duke luftuar me paqëndrueshmërinë politike dhe mungesën e parave, ishte i pafuqishëm. Në fakt, shumë politikanë kombëtar e kishin zakon të përdorin llojet e miqve mafiozë të bosëve në nivelin e qeverisjes vendore në jug. Megjithatë, disa politikanë janë përpjekur seriozisht të luftojnë mafian.
Në fillim u duk se fashistët do të sundonin në jug të Italisë në mënyrën e zakonshme me ndihmën e mafies, por së shpejti ata filluan një sulm të vështirë. Kjo ishte pjesërisht për të justifikuar grushtin e tyre të shtetit, pjesërisht një mbulesë për spastrimin politik. Në një ofendim të hollë propagandistik, këmishat e zeza u paraqitën si antidot për botën e vjetër të mbrojtjes, kompromiseve me hije dhe paligjshmërisë. Mafies iu dha i njëjti rol si socialistët para grushtit fashist të vitit 1922: një armik që shkatërron shtetin. Lufta kundër saj shërbeu si legjitimim për politikën e shtypjes antidemokratike dhe brutale që patentoi fashizmi. Nën maskën e kontrollit mafioz, kundërshtarët politikë u mënjanuan gjithashtu.
Cesare Mori ishte njeriu që duhej të zhdukej krimi i organizuar për Musolini. Ky polic sicilian kishte fituar një reputacion të fortë gjatë karrierës së tij të gjatë dhe ishte i njohur si "prefekti i hekurt". Ai fitoi famën më të madhe duke luftuar komunistët militant, por ai kishte ndërmarrë veprime edhe kundër luftëtarëve fashistë. Pas marrjes së pushtetit nga fashistët, kjo fillimisht iu dha dorëheqjes së tij. Por kur Musolini e vendosi luftën kundër krimit të organizuar në axhendën politike, Mori përsëri u pranua me mirësjellje. Ofensiva shpaguhet. Qindra mafiozë u arrestuan dhe u zhdukën pas hekurave. Ata që arrinin të shpëtonin, shpesh e çonin repartin drejt Shteteve të Bashkuara, ku vazhduan aktivitetet e tyre kriminale. Pika kryesore e shfaqjes së fuqisë ishte pushtimi i Sicilianit.
