"Ne po kalojmë një epokë dramatike, asgjë nuk do të jetë njësoj si më parë". Antropologu PiercarloGrimaldi, ish-rektori i Universitetit të Shkencave gastronomike në Pollenzo është i bindur për këtë. "Njerëzimi ka parë ndryshime të mëdha në ciklin e tij tëevolucionit, por kurrë njësituatë të ngjashme me atë që ne jemi duke përjetuar - shpjegon ai. "Mosha jonë e arsyes" na kishte mashtruar që ne i kishim zgjidhur të gjitha problemet dhe se ishim në gjendje t'i trajtonim të gjitha emergjencat, por nuk ishte kështu. Klithma e dhimbjes së Papës në Sheshin e shkretë të Shën Pjetrit dhe nën shiun e dendur është emblematike ”.
«Përballë kësaj pandemie, ne jemi dëshmitarë të një rikthimi në ritualet fetare - thotë Grimaldi. Para kishat ishin gjysmë të zbrazëta, me disa besimtarë të moshuar. Edhe priftërinjtë kishin paralajmëruar se nuk ndiqnin më ritet. Virusi tani shënon një kthim në misticizëm. Kjo emergjencë gjithashtu na bën të reflektojmë mbi kufijtë e njeriut metropolitan: mbi 50% e njerëzimit jeton, në fakt, në aglomerate të mëdha urbane, në Perëndim madje shkon në 60%. Tani zbulojmë se të jetosh në një grumbull është johigjienike dhe madje edhe joproduktive. Si rezultat, do të ketë një kthim tek traditat, tek kontakti me natyrën që do të sjellë një përmbysje edhe të vlerave, duke i kërkuar ato jashtë modelit urban ”.
"Ne duhet të përfitojmë nga këto ditë izolimi për të reflektuar, të bëjmë punë të ndërgjegjshme dhe të kuptojmë se çfarë kemi bërë mirë dhe keq - vazhdon Grimaldi. Konsiderimi i parë që mund të bëjmë është se ishim të lumtur pa e ditur se ishim të lumtur: mund të ecnim paqësisht, të takonim miq, të dilnim për të ngrënë darkë. Prandaj e kuptojmë se lumturia nuk është të jesh më i pasuri në varreza. Shtëpia është bërë forma e vetme e mbrojtjes. Familja është një vlerë, një simbol, një strukturë mbrojtëse ».
"Ekonomia do të marrë shtigje të tjera - përfundon Grimaldi -. Globalizimi nuk do të jetë më si ky: ne do të rimarrim funksionet e vjetra dhe sigurisht do të kufizojmë fuqitë. Emergjenca shëndetësore po i krijon hapësirëdixhitalizimit (punë nga shtëpia, thirrje video, rrjete sociale). Bëhet fjalë për njëkalim epokash: komunikimi njerëzor filloi me gjeste dhe me gojë, pastaj kaluam tek shkrimi, tani jemi në epokën dixhitale: një model interesant që rikuperonoralitetindhe shkrimin . Sidoqoftë, jo gjithçka do të jetë pozitive, do të shfaqen probleme të reja dhe tensione të reja».
