Ditë më parë, Kuvendi i Republikës së Kosovës ,miratoi Rezolutën për unitetin politik e qytetar në mbrojtjen e vlerave të popullit të Kosovës ( Rezoluta) duke i radhitur dhjetë çështje politike të ndjeshme.
Rezoluta , në situata të caktuara , aplikohet në fushën e gjeografisë, matematikës ,logjikës por edhe të drejtësisë - jurisprudencës.
Rezoluta është konkludim, vendim apo qendrim shkrimor i një organi kolegjial , sikundër mund të jetë kuvendi , me të cilën shprehet disponimi apo mendimi i pjesëmarrësëve që e kanë votuar.
Disponimi , qendrimi dhe pikëpamja e shumicës së qytetarëve të Kosovës ishte, është dhe kurdoherë do të jetë dhe mbetët për t’i sanksionuar rigorozisht juridikisht, politikisht e moralisht të gjithë kryesit e krimeve barbare , kundërnjerëzore të bëra veçanërisht gjatë periudhës 1997-9 , kryesisht, kundër shqiptarëve civilë të të gjitha moshave dhe gjinive.
Seandejmi, del se ,Rezoluta është një dokument juridik më i zbehtë se sa opinioni publik i gjithmbarshëm i cili nga viti 1999 e këtej ka kërkuar dhe kërkon me të drejtë qe autoritetet shtetërore e politike të Kosovës të ndërmerrnin e të ndërmarrin akte dhe veprime konkrete për dënimin e kryesve të barbarizmave të papara në dëmin e popullit shumicë në Kosovë.
Pikërisht ,në këtë drejtim, autoritetet pushtetare e politike të Kosovës , kanë dështuar keq .
Ndaj , autoriteteve pushtetare e politike të vendit tonë , Rezoluta , eventualisht do të mund të ju shërbente për tentativë të justifikimit të dështimeve të tyre ,në radhë të parë, të mosndërmarrjes së procedurave juridike – penale e civile kunder militarëve e paralilitarëve sërb për dënime meritore të kryesëve të krimeve e masakrimeve të civilëve të paarmatosur si dhe për reimbursime të dëmeve morale e materjale të tyre.
Tekefundit, kush do ta implementonte Rezolutën pos autoriteteve pushtetare e e politike të Kosovës e ato kanë mund dhe mundën si dhe ka qenë dashtë dhe do të duhej t’i aplikonin masat politike e juridike në funksion të dënimeve juridike , politike e morale të kryesëve të krimeve si dhe të reimbursimeve të dëmeve morale e materjale të qindra mia qytetarëve kosovarë të pambrojtur dhe të pafajshëm.
Ndryshe , jo vetëm autoritetet pushtetare e politike të R. të Kosovës, por, as vetë Kuvendi i R. të Kosovës , kanë prirje dhe eksperiencë negative referuar rezolutave të Kuvendit të RK-së .
Konkretisht, me Rezolutën e Kuvendit të RK-së nr. 21- 178 dt. 29. 06. 2015, ka qenë kërkuar nga ish Qeveria e administruar nga z. Isë Mustafa dhe nga ish Komisioni për Shenjimin e Mirëmbajtjen e Kufirit Shtetëror të drejtuar nga z. Murat Meha për të bërë demarkacionin – shënjimin e jo redelimitacionin - ricaktimin e Kufirit ndërmjet Kosovës dhe Malit të Zi gjatë linjës adminsitrative Çakorr – Hajlë – Kullë e Zhlepit, Mirëpo ,sikundër Komisioni, Qeveria por edhe vetë Kuvendi i RK-së , në datën 21 mars 2017 e kanë pasë shpërfillur me arrogancë e nonshalancë teknoburokratike Rezolutën e sipërthënë ashtu që në d e kanë pasë ratifikuar , jo demarkacionin e kufirit administrativ egzistues e të pakontestuar por redelimitacionin – ricaktimin e gabuar e të dëmshëm të Kufirit kosovar – malazez në dëmin e integritetit territorial të Kosovës për hiq më pak së për mbi 8000 hektarë –sic!
Memorandumi
Në rastin konkret ka qenë dashtë qe në vend të Rezolutës të miratohej Memorandum i pergatitur më seriozisht , më thuktë , më qartë me një sistematizim tematik organik e kronologjik dhe me postulate të mbështetura në prova , të adresuara në fusnota ( jo të Editë Tahirit!!!) , në referenca si dhe të dhëna bibliografike përkatëse, ndryshe, të bollshme!
Memorandumi , është dokument që shënon ngjarje , marrëveshje ose pikëpamje të caktuar. Në rastin konkret, Memorandumi do t’u referohej ngjarjeve dramatike në Kosovë ,kryesisht, gjatë periudhës 1997-99 , gjatë së cilës , nga autoritetet ushtarake e policore sërbe, të inspiruara dhe të drejtuara nga provenienca politike, religjioze, pushtetare e intelektuale sërbe,kanë pasë kryer krime lufte të natyrës dhe karakterit gjenocidist antishqiptarë.
Në kontekstin politik e diplomatik, memorandumi ,konsiston në një tekst të kondenzuar, të sistemuar organikisht , të thuktë, të qartë e të argumentuar referuar ngjarjes , situatës apo çështjes konkrete të adresuar opinionit apo institucioneve (ndër)kombëtare.
Memorandumi, praktikohet t’i bashkëngjitet notës diplomatike të caktuar.
Esenca e memorandumit , poashtu , konsiston në theksimin e çështjes, ngajrjes, situatës të definuar , të rëndësisë së veçantë , për tu mbajtur mend, për tu përkujtuar, për tu memoruar.
Rezoluta përkatësisht memorandumi për implementim e jo për Ad Acta
Po të ishte përgatitur teksti i Rezolutës në mënyrën e sipërtheksuar , po të ishte emërtuar memorandum e jo rezolutë dhe ,autoritetet pushtetare e politike të vendit po të kishin vepruar dhe të vijonin të vepronin konkretisht dhe sistematikisht kundër kryesëve të krimeve të luftës në Kosovë veçanërisht gjatë periudhjës 1997 – 99 as më shumë as më pak se sa që ju lejon ligji në fuqi, kuptimi i atij dokumentit do të ishte përmbajtësor , i qelluar dhe i dobishëm politikisht, diplomatisht, juridikisht dhe pragmatisht.
Ndryshe , hiq më vonë se sa një ditë pasë miratimit të Rezolutës ,një nga kryetarët e një subjekti politik parlamentar, me pompozitet e publikisht deklaroi se ,Sërbia ,do të duhej të kërkonte falje për krimet e kryera në Kosovë..
Vallë, Rezoluta do të përfillej në atë mënyrë!
Kurrsesi jo ! Shteti sërb, nëpërmjet isntitucioneve politike, religjioze, shtetërore, intelektuale ishte katalizator dhe ekzekutor i krimeve të luftës deri në përmase gjenocidiste kundër civilëve shqiptarë të të gjitha moshave dhe gjinive veçanërisht gjatë periudhës 1977 -99 ,ndaj , jo “ kërkimi ceremonial apo ritual i faljes”, por, aplikimi konsekuent dhe konsistent i përgjegjësisë juridike – penale e civile kundër kryesëve të krimeve të lufës ,do të ishte zgjidhja, për të cilën , përfaqësuesit politikë e pushtetarë të Kosovës , njëzerit dhe energjetikisht do të duhej të angazhoheshin dhe të vepronin!