'' Të jesh artist është pa dyshim e mrekullueshme ,tek e fundit pse egziston arti? Disa njerëz ia dijnë vetëm emrin,e dijnë që ekziston por s'është që ju le ndonjë mbresë. Disa të tjerë e pëlqejnë por s'është që e ndjenjë thellë dhe nuk munden pa te,e disa tjerë jo vetëm që e kuptojnë,e ndjejnë por edhe e nxisin e shpërndajnë gjithmonë tek të tjerët. Një njeri si ai është mentor,udhërrefyes më i mirë që dikush mund t'ia ketë,për këtë do t'i cek disa fakte si nji fikante. Në Kosovë një njeri nuk mund t'ia dal pa asnjë mbështetje të shpreh artin e tij, pa një përkrahje të mirëfilltë. Për një njeri që ka suportuar dy vajza të reja të arrijnë të bëhen arrtiste me famë botërore,Lindita dhe Blerta,,nuk më duket që duhët të them shumë fjalë,përveq që t'i thurrë lavde. Në kohën kur shumica e prindërve ishin të preukupuar që vajzat e tyre të martoheshin dhe të kishin familje,Z. Rrahmani i mbështet të arrinjë atë që ato deshën,sepse e kishte lexuar perj kohësh shpirtin e tyre prej artistesh. Ai është një njeri që theu tabu, që ndihmoi në emancipimin e njerëzve përreth,që ndihmoj shtimin e numrit të vajzave në shkolla. Dhe nuk pendohet se nuk i ka lindur një djalë,këtë ndoshta nuk e ka paraparë krijuesi,por i knaqur dhe i stërknaqur me familjen e tij me gruan Sanijen,ish deputete nga radhët e LDK-së,për dy mandate,që krijuan familje me nami botërore,dy vajzat e tij regjisore,Lindita dhe Blerta Zeqiraj,që bënën namin në gjithë botë,zbardhen fytyren e kombit shqiptar dhe kjo do ishte krenaria e prindeve për krijimin e familje smoderne,na thotë në bisedim e sipër,Rrahman Zeqiraj...''
Ishte rritur në frymën e Gjyshit të tij,Rrahman (Zeqiri) Zeqiraj atëherë Zekolli nga fshati Bllacë ,Komuna e THerandës,në vitin 1917,nga pushteti i atëhershëm Bullgar,u internua në Kërçov të republikës së Maqedonisë nga ku nuk u kthye kurrë,ndërsa i ati,Hamëz Rrahman Zeqiraj ra dëshmorë më 3 tetor 1944 në mbrotje të kufirit në Glloboqicë të komunës së Dragashit.Ndërsa vet Rrahmani u implikuar në grupin ilegal'' Liria'', i cili grup ishte themeluar në vitin 1962,e që kishte si qëllim bashkimin e Kosovës me Shqipërinë.
''Babin tim nuk e njoh,kishte dy vjet kur komunistat ma vran babën. Pas 70 vjetve ia gjeta varrin ku është varros. Jam i lumtur që më në fund e dimë se kugjenden eshtrat e tij''. Kë ishin fjalët -emocionuese të Rrahman Zeqirit nga fshati Reqan i Komunës së Suharekës,me prejardhje nga fshati Bllacë po i kësaj komune.
Forcat Gjermane më 6 prill 1941 pushtuan Jugosllavinë. Gjermania edhe pse ishte pushtuar,populli shqiptar iu gëzua këtij oupimi pasi si thuhej do e largojë zhugën e keqe aludohej në Serbinë dhe pushtetin seb. THuhet se Gjermanin e kanë pritur me lule.
Po kush ishte Hamëz Rrahman Zeqiri, me banim në Reqanin e Suharekës,por me prejardhje nga fshati Bllacë po i kësaj Komune
Janë gjashtë (6) arsyeje shumë të fuqishme që i bëjnë krenar në këto kohë banorët e fshatit Bllacë të komunës së THerandës-ish-Suhareka.
Ali (Bllaca) Guraziu,përfaqësues në Lidhjen e Shqiptarëve të Prizrenit,krahas emrave të tjerë të njohur si Shaip Aga, Haxhi Beqiri, Selim Ibrahimi,SHaban Bajrktari etj. Pastaj vjen, Ramë Bllaca,njeriu që kishte bërë histori si rrallëkush në kohërat më të zeza për shqiptarët. Asllan Fazliu biri tjetër i Bllacës,kolon e fuqishme ngulur thellë në memorjen e shqiptarëve. Ishte Qazim Bllaca,biri i Ramës dhe vjen rapsodi i mirënjohur Riza Bllaca,kënga e të cilit vazhdonë të jehoj sot e gjithë ditën ndër shqiptarët. Por në memorijen e bllacianëve ka mbetur e pashllyer butja e Isë Boletinit në këtë fshat,mu në lagjen Zekolli,nga vije edhe kjo familje patriotike Zeqiraj,drisa zanafilja e mbiemrit Zekolli,derisa u shpëngulën në fshatin Rqanë Komuna e Therandës-sh- Suhareka.Por në memorijen e bllacianëve nuk mund të shlyhet as Azem Galica,dhe jo ratësisht Bllaca ka hyrë në historinë kombëtare shqiptare.
Si jo rastë sisht edhe familja Zeqiraj një familje patriotike duke filluar nga Gjyshrit e babait të Rrahmanit derisa në kohën e sodit'' Të jesh artist është pa dyshim e mrekullueshme ,tek e fundit pse egziston arti? Disa njerëz ia dijnë vetëm emrin,e dijnë që ekziston por s'është që ju le ndonjë mbresë. Disa të tjerë e pëlqejnë por s'është që e ndjenjë thellë dhe nuk munden pa te,e disa tjerë jo vetëm që e kuptojnë,e ndjejnë por edhe e nxisin e shpërndajnë gjithmonë tek të tjerët. Një njeri si ai është mentor,udhërrefyes më i mirë që dikush mund t'ia ketë,për këtë do t'i cek disa fakte si nji fikante. Në Kosovë një njeri nuk mund t'ia dal pa asnjë mbështetje të shpreh artin e tij, pa një përkrahje të mirëfilltë. Për një njeri që ka suportuar dy vajza të reja të arrijnë të bëhen arrtiste me famë botërore,Lindita dhe Blerta,,nuk më duket që duhët të them shumë fjalë,përveq që t'i thurrë lavde. Në kohën kur shumica e prindërve ishin të preukupuar që vajzat e tyre të martoheshin dhe të kishin familje,Z. Rrahmani i mbështet të arrinjë atë që ato deshën,sepse e kishte lexuar perj kohësh shpirtin e tyre prej artistesh. Ai është një njeri që theu tabu, që ndihmoi në emancipimin e njerëzve përreth,që ndihmoj shtimin e numrit të vajzave në shkolla. Dhe nuk pendohet se nuk i ka lindur një djalë,këtë ndoshta nuk e ka paraparë krijuesi,por i knaqur dhe i stërknaqur me familjen e tij me gruan Sanijen,ish deputete nga radhët e LDK-së,për dy mandate,që krijuan familje me nami botërore,dy vajzat e tij regjisore,Lindita dhe Blerta Zeqiraj,që bënën namin në gjithë botë,zbardhen fytyren e kombit shqiptar dhe kjo do ishte krenaria e prindeve për krijimin e familje smoderne,na thotë në bisedim e sipër, Rrahman Zeqiraj...
