Zgjedhjet parlamentare të mbajtura më 11 maj 2025 në Shqipëri konfirmuan për të katërtën herë radhazi fitoren e Partisë Socialiste nën drejtimin e Edi Ramës. Me mbi 52 për qind të votave të fituara dhe 83 mandate në Kuvend, Partia Socialiste e siguroi një shumicë të qartë për të qeverisur pa koalicione. Ky rezultat është interpretuar nga vetë Rama si një konfirmim i rrugës së ndjekur nga mazhoranca, por ka ngritur njëherazi shqetësime të konsiderueshme mbi përqendrimin e pushtetit në një forcë të vetme politike për një periudhë kaq të gjatë.
Pjesëmarrja në zgjedhje ishte nën nivelin e pritur, me rreth 42 për qind të qytetarëve që ushtruan të drejtën e votës. Shkalla e ulët e përfshirjes ka shtuar debatet mbi mungesën e besimit në klasën politike dhe perceptimin e një procesi zgjedhor me rezultat të parashikueshëm. Për herë të parë u lejua votimi me postë nga diaspora, një hap i vonuar, por i rëndësishëm drejt përfshirjes së mërgatës në jetën demokratike të vendit. Megjithatë, procesi u shoqërua me kritika për mangësi organizative dhe përfshirje të kufizuar reale.
Fitorja e mazhorancës aktuale u ndihmua nga një fushatë e fokusuar në integrimin evropian, zhvillimin ekonomik dhe infrastrukturor, si dhe sukseset e pretenduara në fushën e reformës në drejtësi. Megjithatë, raportet e organizatave ndërkombëtare si OSBE dhe misionet vëzhguese të Parlamentit Evropian theksuan se zgjedhjet, ndonëse të qeta dhe të organizuara në aspektin teknik, u karakterizuan nga përdorimi i burimeve shtetërore, mbulim mediatik i pabarabartë dhe një gjuhë politike polarizuese.
Opozita, e dobësuar dhe e fragmentuar, nuk arriti të ofrojë një alternativë bindëse për qytetarët, duke e përforcuar ndjesinë e mungesës së pluralizmit real. Kjo situatë ngre pyetje të thella për funksionalitetin e demokracisë në Shqipëri dhe rolin që opozita duhet të luajë në një sistem ku kontrolli mbi pushtetet përqendrohet gjithnjë e më shumë në një forcë të vetme.
Në sfondin e këtyre zhvillimeve, vendi hyn në një mandat të katërt qeverisës me pritshmëri të larta për përparim drejt Bashkimit Evropian, por njëkohësisht me sfida të mëdha që lidhen me sundimin e ligjit, korrupsionin e lartë dhe emigrimin masiv të të rinjve. Në këtë kontekst, verdikti i popullit mbart jo vetëm peshën e fitores politike, por edhe barrën e përgjegjësisë për t’i dhënë kuptim real një demokracie funksionale, që nuk matet vetëm me votë, por me besim, llogaridhënie dhe përfaqësim të vërtetë.
