Gjithmonë ishe i mençur, i heshtur e i urtë, por mungesa jote po e shkakton një zhurmë të madhe tash e një muaj, me të cilën nuk po mund të pajtohemi, e që e cila po përcillet me dhimbje të thella.
Gjatë gjithë jetës më mësove që të respektojë, të mësoj, të dua e të jem tolerant, por gjithmonë ma përkujtove që kurrë mos t’i përkulem e të mos t’i nënshtrohem askujt, e mbi të gjitha ta gjej lumturinë me gjërat dhe njerëzit përreth.
Ti vetëm ndërrove jetë, sepse njerëzit si ti nuk vdesin kurrë, e pas na le krenarinë e nderin, me gjithë obligimin që t’iu dalim hak këtyre vlerave tua të çmuara. E madhe është krenaria që të patëm, por edhe më e madhe është dhembja që nuk je më me ne.
Faleminderit që në çdo rast ishe shok për mua, e jo vetëm gjysh. Këshillat e tua ishin udhërrëfyes në jetë, të cilat do mbesin përherë të shkruara në mendje dhe zemër.
Prehu në paqe...
Të përkujton me mall nipi Driloni me familje.