Kosova, pa frikë mund të quhet vend i paradokseve. Në një vend ku institucionet e drejtësisë, shndërrohen në institucione të padrejtësisë, dhe ku njerëzit që i udhëheqin këto institucione, kërcënohen dhe shantazhohen në mënyra të ndryshme, atëherë themelet e shtetit janë në pikëpyetje.
Grabitja në shtëpinë e Kryeprokurorit të Shtetit, Aleksandër Lumezi, s’ është gjë tjetër, veçse një paralajmërim për të treguar se kush guxon të vërë drejtësi, do të japë llogari. Thënë ndryshe, numri një i organit të akuzës, është kërcënuar hapur, me familje, sipas stilit mafioz. Historia mafioze e viteve 80 në Itali po gjen hapësirë mjaftueshëm në Kosovë.
Varfëria po rritet, pasuria e paligjshme po përqëndrohet në duar të caktuara, korrupsioni dhe krimi i organizuar po lulëzojnë, zyrtarët e inkriminuar po i bëjnë karshillëk drejtësisë, prokurorët dhe gjyqtarët, kërcënohen e shantazhohen. Janë të gjithë këto faktorë, që favorizojnë atë, çfarë në gjuhën e përditshme quhet mafie.
E kjo e fundit, kur i preken interesat, nuk do t ‘ia dijë nëse je prokuror apo kryeprokuror, gjyqtarë apo kryetarë gjykate, gazetarë, biznesmenë, apo dhe qytetarë i thjeshtë. Një gjë e tillë dyshohet se ka ndodhur edhe në rastin e Kryeprokurorit Lumezi.
Pyetja shtrohet se cilin rrjet të inkriminuarish ka prekur në kallo, kryeprokurori i shtetit, Aleksandër Lumezi?
(Tekstin e plotë mund ta lexoni të Enjten në publikimin e shtypur të gazetës kombëtare “Bota sot” në Kosovë dhe diasporë)
